PRZEMYSŁ KOSMICZNY
Konferencja SSA: uczestnictwo w europejskich programach w polskim zasięgu
Uczestnictwo Polski w programie SSA jest korzystne z punktu widzenia narodowych celów bezpieczeństwa i obronności – powyższe stwierdzenie stanowiło jeden z wątków konferencji „Udział Polski w europejskim programie SSA (Space Situational Awareness)” zorganizowanej na Uniwersytecie in. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Organizacja dużej konferencji na ten temat jest odczytywana jako dobry prognostyk dla szerszego branżowego i instytucjonalnego zaangażowania w realizację projektu SSA w Polsce.
Konferencja cieszyła się dużym zainteresowaniem podmiotów zaangażowanych we wdrożenie programu SSA w Polsce oraz osób zamierzających podjąć działania w tej dziedzinie w wymiarze decyzyjnym, gospodarczym i naukowym. Aktywny udział brali w niej liczni przedstawiciele organów centralnych, instytutów naukowo-badawczych i przedsiębiorców z sektora kosmicznego. O możliwościach, szansach i technicznych aspektach realizacji projektów w ramach SSA opowiadali m.in. delegaci: Ministerstwa Rozwoju, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Agencji Kosmicznej, Inspektoratu Implementacji Innowacyjnych Technologii Obronnych oraz wielu pracowników polskich jednostek akademickich i badawczo-rozwojowych, w tym Obserwatorium Astronomicznego UAM – gospodarza wydarzenia. Na spotkaniu był również obecny przedstawiciel Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) Detlef Koschny, który przedstawił szczegóły uczestnictwa agencji w obszarze programu SSA.
Fakt organizacji konferencji był odczytywany jako dobry prognostyk dla szerszego branżowego i instytucjonalnego zaangażowania w materię realizacji projektu SSA w Polsce. Nadzieję na podtrzymanie tego typu inicjatyw i organizację kolejnych spotkań wyraził również prezes Polskiej Agencji Kosmicznej, Marek Banaszkiewicz, wskazując na istnienie znacznego potencjału, woli i możliwości realizacji polskich projektów, w każdym z trzech segmentów SSA: Space Weather (SWE) - monitorowanie Słońca, wiatru słonecznego oraz ziemskiej magnetosfery, Near-Earth Objects (NEO) - detekcja i monitorowanie ruchu orbitalnego obiektów pozaziemskiego pochodzenia, Space Surveillance and Tracking (SST) - śledzenie sztucznych satelitów i śmieci kosmicznych.
Dużo miejsca poświęcono zagadnieniom związanym z przystąpieniem Polski do konsorcjum państw europejskich zaangażowanych w projekty monitorowania sztucznych satelitów i śmieci kosmicznych. Pojawiło się w tym kontekście wiele nawiązań do obszaru SST, segmentu programu SSA o szczególnym znaczeniu w obszarze bezpieczeństwa narodowego i projektów wojskowych. Zaproszeni specjaliści wypowiadali się przede wszystkim na temat procedur i wymiaru starań Polski w zakresie przystąpienia do europejskich programów obserwacji obiektów kosmicznych.
Istotny głos w sprawie zajął Mjr Arkadiusz Chimicz, uczestnik ze strony POLSA w negocjacjach nad przystąpieniem Polski do europejskiego konsorcjum monitorowania obiektów satelitarnych. Podkreślił, że europejska koncepcja obserwacji obiektów kosmicznych ujęta w ramach SSA jest szerszym zadaniem niż sam program ESA czy segment SST Unii Europejskiej. Zwrócono tutaj uwagę także na komponent narodowy i wkład państw w ramach własnych działań rozwojowych.
Mjr Chimicz wskazał przy tym, że program SSA i jego segmenty mogą być rozpatrywane jako źródło generowania usług w zakresie rozpoznania właściwości obiektów na orbicie, ich specyfiki i faktycznego przeznaczenia. Dodał również, że projekty przemysłowe i naukowe zgłaszane na szczeblu krajowym powinny wiązać się z tym konkretnym wymiarem. Mjr Chimicz zapewnił, że katalog usług zostanie zdefiniowany w dwóch osobnych studiach wykonalności. Pierwsze z nich realizowane jest przez firmę Astri Polska na zlecenie Polskiej Agencji Kosmicznej. Zleceniodawcą drugiego studium jest z kolei Europejska Agencja Kosmiczna - szczegóły jego wykonania mają zostać ustalone na początku maja tego roku.
Europejski program SSA jest realizowany jednocześnie przez Komisję Europejską oraz Europejską Agencję Kosmiczną, a jego zasadniczym celem jest monitorowanie przestrzeni okołoziemskiej, ochrona infrastruktury orbitalnej oraz zabezpieczenie obiektów naziemnych przed zagrożeniami pochodzącymi z kosmosu.