Prace nad prototypem radaru LRDP (Long Range Discrimination Radar) zakończyły się w 18 miesięcy po zawarciu umowy z koncernem Lockheed Martin. Kontrakt o wartości 784 mln USD, zlecony w październiku 2015 r. przez amerykańską agencję obrony antyrakietowej MDA (Missile Defense Agency), przewidywał opracowanie, zbudowanie i przetestowanie półprzewodnikowej stacji radiolokacyjnej dalekiego zasięgu, która ma się stać jednym z najważniejszych elementów tarczy antyrakietowej Stanów Zjednoczonych.

Nowy radar ma mieć wielkość kilkupiętrowego budynku i posiadać dwie wielkie, nieruchome anteny ścianowe. Jego stałym miejscem ma być posterunek radiolokacyjny systemu antyrakietowego amerykańskich sił powietrznych Clear na Alasce. Jednak chcąc zweryfikować i wcześniej przetestować założenia swojego rozwiązania, a tym samym ograniczyć ryzyko niepowodzenia, koncern Lockheed Martin zbudował i uruchomił pomniejszoną wersję docelowego radaru LRDP na zbudowanym z własnych środków stanowisku badawczym SSRIS (Solid State Radar Integration Site) w Moorestown w stanie New Jersey.

Dzięki temu można było sprawdzić najważniejsze, krytyczne elementy technologii, których opracowanie było niezbędne, by rozpocząć budowę w 2019 r. docelowej stacji radiolokacyjnej LRDP – już na Alasce. Ostateczny i oficjalny przegląd rozwiązań w trakcie tzw. wstępnego przeglądu projektu (PDR - Preliminary Design Review) trwał dwa dni, wzięli w nim udział przedstawiciele agencji MDA i biura Sekretarza Obrony USA.

„Stanowisko SSRIS będzie wykorzystywane do dopracowywania, integracji i testowania konstrukcji LRDR i bloków konstrukcyjnych przed dostarczeniem radaru na Alaskę. Korzystanie z tego miejsca testowego przyniesie znaczne oszczędności i zmniejszy ryzyko”.

Powodzenie testów oznacza, że zgodnie z amerykańskimi procedurami program LRDP zakończył fazę przygotowań technologicznych TRL 6 (Technology Readiness Level) i przygotowań produkcyjnych MRL 6 (Manufacturing Readiness Level) i jest gotowy do wejścia w etap TRL 7 i rozpoczęcia produkcji. Elementy zbudowane w fazie siódmej będą ponownie mogły zostać sprawdzone na stanowisku SSRIS w Moorestown przed wysłaniem na Alaskę.

Podobnie jak w przypadku budowy systemu radarowego Space Fence (również przez koncern Lockheed Martin) na atolu Kwajalein na Pacyfiku do śledzenia niewielkich obiektów w kosmosie – w tym śmieci kosmicznych - LRDR będzie radarem bardzo dużej mocy pracującym w pasmie S. Elementy półprzewodnikowe anteny będą wykonane w technologii azotku galu (GaN), które dzięki większej odporności temperaturowej pozwolą m.in. podnieść moc sygnały stacji, a więc zwiększyć możliwość wykrywania niewielkich obiektów nawet na bardzo dużej odległości. Pomoże w tym dodatkowo fakt, że zastosowane zostaną aktywne anteny AESA (Active Electronically Scanned Array) z elektronicznym kształtowaniem i sterowaniem wiązką oraz specjalne oprogramowanie opracowane przez koncern Lockheed Martin.

Prace nad radarem LRDR są realizowane równocześnie w zakładach koncernu w New Jersey, Alaska, Alabama, Florida i New York.