Od zakończenia w 2011 roku programu promów kosmicznych NASA na mocy umowy wykorzystuje do transportu amerykańskich astronautów na ISS rosyjskie rakiety Sojuz, płacąc za każde miejsce 82 miliony dolarów. Kontrakt ten wygasa jednak w listopadzie 2019 roku.

W celu odzyskania możliwości samodzielnego wynoszenia załogowych misji w przestrzeń kosmiczną oraz uniezależnienia się w tym przedmiocie od Rosji, NASA wybrała Boeinga i SpaceX w 2014 roku do budowy komercyjnych systemów transportu astronautów. Ostateczne daty gotowości opracowywanych kapsuł CST-100 Starliner (Boeing) i Crew Dragon (SpaceX) opóźniają się z roku na rok.

Według wniosków raportu GAO opóźnienia mogą doprowadzić do sytuacji, że przedsiębiorstwa te prawdopodobnie nie będą w stanie wysłać amerykańskich astronautów do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) w przyszłym roku, co zgodnie z raportem audytu rządu USA, może spowodować przerwanie stałej amerykańskiej obecności na ISS.

Boeing oraz SpaceX, zanim zaczną realizować załogowe loty dla NASA, muszą przejść ścieżkę rygorystycznego procesu certyfikacji. Według obecnie dostępnych danych osiągniecie wszystkich kamieni milowych procesu certyfikacji w przypadku Boeinga planowane jest na styczeń 2019 r. oraz luty 2019 r. dla SpaceX, co już oznacza, że względem pierwotnych założeń zakończenie terminu certyfikacji uległo opóźnieniu o kolejno 17 i 22 miesięcy.

Jednak zdaniem GAO i w przypadku tych terminów istnieje „0 procent szans”, że zostaną dotrzymane. Dlatego też GAO wystosowało do NASA pięć zaleceń, które obejmują między innymi opracowanie planu awaryjnego dla zapewnienia obecności USA na ISS, a także określeniu dopuszczalnego poziomu ryzyka na utratę załóg astronautów. NASA zgodziła się z trzema przestawionymi przez GAO zaleceniami; a natomiast dwa kolejne zostały częściowo lub w pełni odrzucone.