LauncherOne to dwustopniowy system nośny służący do umieszczania stosunkowo małych ładunków na orbicie. Flagowy produkt Virgin Orbit nie działa konwencjonalnie jak inne, większe rakiety. Zanim nastąpi zapłon głównego silnika, LauncherOne jest wynoszony na znaczną wysokość za pomocą samolotu Boeing 747-400. Po wyczepieniu pojazd samodzielnie kontynuuje lot na wyższe pułapy.

Pierwotnie rakieta była w stanie wynieść ok. 220 kg ładunku na niską orbitę okołoziemską (LEO). Nanoszone na bieżąco modyfikacje mają jednak umożliwić znaczne, niemal dwukrotne zwiększenie jej ładowności. Umożliwi to dostarczenie aparatury o masie przekraczającej 400 kg, czyli tyle, ile wynosi masa satelitów systemu SpaceBelt.

Aby zrealizować kontrakt z Cloud Constellation, Virgin Orbit przeprowadzi serię dwunastu lotów LauncherOne, umieszczając pojedynczo satelity na niskiej orbicie okołoziemskiej o małej inklinacji. W przyszłości stworzą one globalny system przechowywania danych na orbicie typu cloud platform. Jest to pomysł o tyle innowacyjny, że zakłada chroniony dostęp do zasobów niezależnie od naziemnej infrastruktury dostępowej i internetowego obiegu informacji. System SpaceBelt ma być dzięki temu bardziej efektywnym i bezpiecznym rezerwuarem danych.

Według przedstawicieli firmy Virgin Orbit, pierwsze regularne loty LauncherOne zaczną się odbywać w pierwszej połowie 2018 roku. Z kolei w 2019 roku wystartuje pierwszy satelita systemu SpaceBelt.

Maksymilian Augustyn