Woda jest cenna na Ziemi, ale jeszcze bardziej w przestrzeni kosmicznej, gdzie wodę pitną trzeba transportować z Ziemi lub poddawać recyklingowi. Ponieważ woda jest gęstą i ciężką substancją, potrzeba wiele energii, aby umieścić ją w przestrzeni kosmicznej - można wysłać jej tylko tyle, ile jest w stanie unieść rakieta, więc im mniej wody, tym więcej sprzętu naukowego można wysłać w jej miejsce. To jeden z powodów, dla których na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej nie ma prysznica - przez sześć miesięcy, astronauci myją się tylko mokrymi chusteczkami! Wśród tego, czego im najbardziej brakuje w kosmosie, astronauci wymieniają świeże owoce i prysznic.

Gdy już loty kosmiczne będą odbywać się coraz dalej od naszej rodzimej planety, dostarczanie wody i żywności dla astronautów stanie się coraz większym wyzwaniem, i tak samo jak na Ziemi, utylizacja, ponowne wykorzystanie i recykling będą hasłem przewodnim dla przyszłych astronautów oraz agencji kosmicznych.

Od ponad trzydziestu lat Europejska Agencja Kosmiczna i uniwersytety partnerskie pracują nad stworzeniem samowystarczalnego ekosystemu w pojemniku, który astronauci mogliby zabrać ze sobą na statek kosmiczny podczas badania naszego Układu Słonecznego. Nieustannie utylizując takie odpady jak mocz i pot w celu produkcji czystej wody i żywności, system wykorzystuje szereg filtrów, bakterii w bioreaktorach oraz reakcji chemicznych. Celem jest osiągnięcie całkowitej samowystarczalności, tak aby astronauci mogli wyruszać poza niską orbitę okołoziemską, mając zapewniony dostęp do trzech podstawowych elementów niezbędnych do życia: wody, tlenu i żywności.

W Barcelonie Europejska Agencja Kosmiczna testuje zamknięty system podtrzymywania życia, w celu zapewnienia grupie szczurów komfortowego środowiska do życia. Kompletny ekosystem odcięty od naszego środowiska został stworzony w jednym celu: aby zapewnić szczurom zdrowe i szczęśliwe życie.

Stuprocentowy recycling zasobów nie jest jeszcze dostępny, ale w ciągu trzydziestu lat zespół pracujący nad projektem MELiSSA, wykonał bardzo wiele pracy, której wyniki zapewniają już dzisiaj czystą wodę pitną dla uniwersytetów, hoteli, czy badaczy na Antarktydzie.

Źródło: polskojęzyczna strona ESA