Na łamach amerykańskiego dziennika Washington Post miliarder Paul G. Allen wyjawił szerszy zamysł, jaki przyświeca finansowaniu projektu dwukadłubowego samolotu do obsługi startów lekkich pojazdów kosmicznych. Właściciel spółki Stratolaunch Systems Corp, a zarazem współzałożyciel koncernu Microsoft, przewiduje użytkowanie olbrzymiego płatowca w roli platformy startowej dla nowego rodzaju promu kosmicznego. Budowa wahadłowca ma być kolejnym dużym przedsięwzięciem realizowanym przez jego firmę astronautyczną.

Choć projekt o roboczej nazwie Black Ice znajduje się wciąż we wczesnej fazie analityczno-koncepcyjnej, jego fundamentalne założenia są już skonkretyzowane. Przede wszystkim ma to być system transportu kosmicznego o pełnym potencjale wielokrotnego użytku, zdolny do wykonywania cotygodniowych (lub nawet częstszych) misji orbitalnych. Pojazd kosmiczny będący jego głównym elementem miałby charakteryzować się parametrami i gabarytami zbliżonymi do tych znanych z wahadłowców NASA. Byłby również zdolny do przedłużonego przebywania w przestrzeni pozaziemskiej (w granicach 3 dni), co umożliwiłoby prowadzenie z jego użyciem ewentualnych misji serwisowych.

W tym kontekście prom Black Ice wskazywany jest potencjalnie jako doskonale nadający się do realizacji dostaw towarowych, a w dalszej perspektywie także misji załogowych na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Konstrukcja tego typu wydatnie zwiększyłaby również możliwości prowadzenia i zachowania ciągłości eksperymentów prowadzonych na ISS. Za rozwojem koncepcji mają przemawiać przede wszystkim względy praktyczne, jak skrócony do minimum czas przygotowania powtórnego startu wahadłowca po jego powrocie z orbity. Dodatkowym atutem rozwiązania proponowanego przez Stratolaunch Systems ma być duża swoboda w doborze punktów startu platformy nośnej, spośród wszystkich odpowiednio rozległych, dostępnych na świecie lotnisk (zdolnych do pomieszczenia dwukadłubowego samolotu o rekordowej rozpiętości 117 m).

Realizacja tak określonego pomysłu jest jednak krytycznie uzależniona od powodzenia samego projektu samolotu-matki. Dwukadłubowiec Stratolaunch jak dotąd nie zakończył nawet własnej serii prób naziemnych, o wykonaniu planowanego debiutu w powietrzu nawet nie wspominając. Ten z kolei będzie mógł nastąpić najprawdopodobniej dopiero w 2019 roku. Jak dotąd, przedstawiciele firmy milczą na temat oczekiwanych terminów realizacji tego kamienia milowego.

Docelowym i zarazem najbardziej technicznie uzasadnionym zamysłem działania samolotu Stratolaunch jest wynoszenie na odpowiedni pułap lekkich rakiet kosmicznych Pegasus. Dwukadłubowiec opracowano z myślą o udźwignięciu jednocześnie aż trzech egzemplarzy tych pojazdów. Mówiło się również o opracowaniu w dalszej perspektywie własnej propozycji lekkiego systemu rakietowego przystosowanego do lotów kosmicznych z pokładu potężnego samolotu.