Hanwha przejmuje rakietę Nuri

Podpisanie umowy zostało ogłoszone w piątek, 25 lipca 2025 r. Porozumienie między Hanwha Aerospace a państwowym Koreańskim Instytutem Badań Kosmicznych jest pierwszym tego typu transferem technologii do przemysłu. Dzięki tej umowie firma, działająca również w sektorze obronnym, stała się wyłącznym operatorem rakiety KSLV-II. Umożliwia to dostęp do pełnego zakresu technologii, w tym projektowania, produkcji i operacji startowych do 2032 roku.

Nuri to pierwsza rakieta nośna opracowana i zbudowana w całości, potencjałem własnych ośrodków badawczo-rozwojowych i przemysłu, przez Koreę Południową. Projekt systemu był prowadzony przez koreańskie instytucji publiczne oraz przemysł w latach 2010-2023, a debiut miał miejsce w październiku 2021 roku. Lot nie zakończył się pełnym sukcesem, gdyż demonstrator ładunku o masie 1,5 tony nie został umieszczony na docelowej orbicie synchronicznej ze Słońcem (SSO).

Przez większość misji podsystemy rakiety Nuri działały poprawnie, a górny segment rakiety dotarł na wysokości 700 km. Usterka dała o sobie znać właściwie w końcowej fazie lotu. Jako błąd wskazano zerwanie mocowania zbiorników z helem, który odpowiada za regulację ciśnienia w zbiorniku z ciekłym tlenem, będącym mieszanką materiału pędnego.

Tym samym silnik w górnym stopniu nie pracował wystarczająco długo - zamiast docelowych 521 sekund działał 475. Nie udało się zatem nadać odpowiedniej prędkości orbitalnej 7,5 km/s, co spowodowało deorbitację segmentu wraz z atrapą ładunku. Nuri wykonała jeszcze 2 misje w 2022 i 2023 roku, które zakończyły się sukcesem. Kolejny lot planowany jest na listopad 2025 r.

Następca Nuri na horyzoncie

KLSV-II to trzystopniowa rakieta nośna, bez posiadania zdolności do wielokrotnego użytku. System posiada 47,2 m wysokości oraz 3,5 m średnicy, natomiast masa startowa systemu wynosi 200 t. Nuri jest zdolna do wynoszenia ładunku użytecznego o masie 1,5 t na niską orbitę okołoziemską (LEO) o wysokości 600-800 km.

Hanwha Aerospace jest bezpośrednio zaangażowana w projektu następcy systemu KSLV-II, którym ma być rakieta KSLV-III. Modyfikacje wiążą się ze znacznym zwiększeniem dopuszczalnej masy ładunku: 10 t ładunku na niską orbitę okołoziemską (LEO), 7 t na orbitę synchroniczną ze Słońcem, blisko 4 t na geostacjonarną orbitę transferową oraz niecałe 2 t na księżycową orbitę transferową. Dodatkowo rakieta ma posiadać zdolność wielokrotnego użytku, co znacznie wpłynie na niższe koszty startu oraz zwiększenie konkurencyjności na rynku.

KSLV-III będzie rakietą dwustopniową. W dolnym segmencie znajdzie się pięć 100-tonowych silników na paliwo ciekłe z cyklem etapowego spalania. W górnym, opisuje Hanwha, znajdą się dwie jednostki na paliwo ciekłe o masie 10 ton każda.