System nośny Kuaizhou-1A wystartował z mobilnej platformy startowej na terenie centrum lotów kosmicznych Jiuquan w północnych Chinach. Pojazd oderwał się od wyrzutni w sobotę 31 sierpnia około 01:41 czasu polskiego (CEST). Zdołał z powodzeniem wynieść na wysokość 600 km nad Ziemią dwa obiekty: KX-09 oraz Xiaoxiang 1-07.

Pierwszy z nich to lekki satelita badawczy zbudowany przez DFH Satellite Co., spółkę będącą komercyjną odnogą państwowego ośrodka badań mikrosatelitarnych, National Engineering Research Center of Small Satellites and Applications. Założona w 2001 roku organizacja skupia się przede wszystkim na rozwijaniu, integrowaniu i zarządzaniu produkcją małych satelitów. Jest jednym z największych tego typu konglomeratów technologicznych na świecie. Pozostaje w całości podległa Chińskiej Akademii Technologii Kosmicznych (CAST).

Niewielki KX-09 zbudowano jako instrument eksperymentalny, z myślą o badaniu uwarunkowań mikrograwitacji. Xiaoxiang 1-07 z kolei to instrument niewiadomego przeznaczenia (najpewniej demonstrator technologiczny), dostarczony przez chińską spółkę SpaceTY. Satelita jest prawdopodobnie konstrukcją utrzymaną w formacie CubeSat-2U.

Rakieta Kuaizhou-1A jest tanim i szybkim w użyciu systemem wynoszenia ładunków o maksymalnej masie 200 kg na orbitę sięgającą 700 km nad Ziemią. System nośny bazuje prawdopodobnie na konstrukcji rakiety balistycznej DF-21, działającej w oparciu o trzy stopnie zasilane stałym materiałem pędnym.

Sierpniowy lot Kuaizhou-1A był 16. orbitalnym wystrzeleniem chińskiej rakiety w tym roku i pierwszym od czasu startu satelity komunikacyjnego ChinaSat-18, który doświadczył komplikacji po udanym wprowadzeniu na orbitę (ze względu na wadliwy mechanizm rozkładania paneli słonecznych). Start planowo miał się odbyć 25 listopada ubiegłego roku, ale około dwa tygodnie przed lotem poinformowano, że zostanie on przełożony na pierwszy kwartał 2019. Przez kolejne kilka miesięcy nie został opublikowany żaden komunikat na temat potencjalnej daty lotu, aż do sierpnia br., kiedy ogłoszono ostateczny termin.

Sześć ze zrealizowanych w 2019 roku misji wykonano z wykorzystaniem zasilanych paliwem stałym lekkich pojazdów, stworzonych z myślą o umieszczaniu w przestrzeni kosmicznej niewielkich ładunków. Pośród podmiotów rozwijających tego typu pojazdy, oprócz tradycyjnych chińskich rządowych spółek przemysłu aeronautycznego, znaleźć można również przedsiębiorstwa z kapitałem prywatnym.