Udane wznowienie lotów chińskiego systemu nośnego

Głównym ładunkiem w ramach lotu rakiety Chang Zheng-4B z 12 września był obserwacyjny satelita Ziyuan (ZY-1 02D), stworzony na potrzeby rządu Chińskiej Republiki Ludowej. Oprócz niego na pokładzie znalazły się dwa mniejsze statki. Jednym z nich był ICE-PATHFINDER (alternatywnie nazywany BNU-1) skonstruowany przez Pekiński Uniwersytet BNU, natomiast drugi to Taurus-1 należący do przedsiębiorstwa Shanghai ASES Spaceflight Technology Co. Ltd.

Moment odpalenia rakiety przypadł na godzinę 11:26 czasu lokalnego (5:26 czasu polskiego, CEST). Start odbył się z kosmodromu Jiuquan (Jiuquan Satellite Launch Centre), najstarszego chińskiego ośrodka rakietowego (satelitarnego i balistycznego), który położony jest na pustyni Gobi w północno-zachodnich Chinach.

Był to pierwszy lot tej rakiety po nieudanej misji z 22 maja bieżącego roku, kiedy w związku z problemem wynikającym z zaistnienia nieprzewidzianego rezonansu strukturalnego trzeci stopień maszyny wraz z ładunkiem użytecznym nie dotarł na zadaną orbitę.

Wystrzelony 12 września Długi Marsz-4B wyniósł w przestrzeń kosmiczną satelitę obserwacyjnego o rozdzielczości 5 metrów na piksel, który jest pierwszym statkiem tego typu, którego działanie kontrolowane jest przez Departament Zasobów Naturalnych ChRL. Satelita Ziyuan 1-2D zostanie wykorzystany do monitorowania stanu złóż znajdujących się na terytorium Państwa Środka, środowiska naturalnego, a także wsparcia zarządzania kryzysowego, powiadamiania o kataklizmach, zarządzania rozwojem obszarów miejskich, logistyki i transportu oraz monitoringu zanieczyszczenia środowiska.

Ziyuan to seria satelitów obserwacyjnych tworzona i wykorzystywana przez Chińską Republikę Ludową. Kilka misji statków tego typu zrealizowanych zostało we współpracy z Brazylijskim Instytutem Badań Kosmicznych w ramach Chińsko-Brazylijskiego Programu Satelitów Monitorujących Zasoby Naturalne.

Ziyuan-2 to jedne z największych statków produkowanych przez Państwo Środka. Technologia zastosowana w urządzeniach odpowiedzialnych za stabilizację tych satelitów i kontrolowanie ich położenia względem wszystkich trzech osi reprezentuje jedno z największych osiągnięć chińskiego sektora inżynierii kosmicznej.

Długi Marsz to rozwijana od 1970 roku rodzina rakiet projektowanych, tworzonych i wykorzystywanych przez ChRL. Za przygotowywanie i obsługę pojazdów odpowiedzialna jest Chińska Akademia Technologii Kosmicznych (CAST). Łącznie w ramach prac powstało 10 serii i 18 wariantów maszyny z 16 zostało przynajmniej raz wysłanych na orbitę.

Na rakiecie wystrzelonej 12 września poza głównym ładunkiem w postaci satelity obserwacyjnego znalazły się również dwa znacznie mniejsze statki. Jednym z nich był mikrosatelita z Pekińskiego Uniwersytetu BNU, którego zadaniem będzie monitorowanie ruchu morskiego w rejonach polarnych i zbieranie danych środowiskowych dotyczących regionów Arktyki i Antarktydy.

Trzecim ładunkiem na pokładzie Długiego Marszu 4B był Taurus 1, chiński cubesat testujący żagiel deorbitacyjny dla małych satelitów. Podobne doświadczenie zostało zrealizowane w tym roku przez zespół PW-Sat2 z Politechniki Warszawskiej.