Polska
PAK dąży do otwarcia polskiej przestrzeni powietrznej dla lotów rakiet suborbitalnych
Polska Agencja Kosmiczna podjęła rozmowy z Instytutem Lotnictwa, Dowództwem Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych RP oraz instytucjami odpowiedzialnymi za polską przestrzeń powietrzną - Polską Agencją Żeglugi Powietrznej i Szefostwem Służby Ruchu Lotniczego Sił Zbrojnych RP - na temat możliwości wykonywania nad terytorium Polski cywilnych lotów rakietowych na wysokości suborbitalne z wykorzystaniem terenów i infrastruktury poligonów wojska polskiego. Celem lotów ma być m.in. testowanie osiągnięć polskiej inżynierii rakietowej oraz umożliwienie krajowym podmiotom prowadzenia badań i testów technologii kosmicznych w warunkach lotnych i mikrograwitacji.
Obecnie próbne loty cywilnych konstrukcji rakietowych odbywają się regularnie na poligonach resortu obrony narodowej, na przykład przy okazji wydarzeń organizowanych przez Polskie Towarzystwo Rakietowe. W październiku 2017 roku na poligonie drawskim rakieta Instytutu Lotnictwa ILR-33 „Bursztyn” w locie próbnym dotarła na wysokość 15 km, czyli obecną górną granicę strefy niebezpiecznej D ustanowioną nad tym poligonem.
Zabezpieczenie przestrzeni powietrznej dla lotów suborbitalnych
Do przeprowadzenia lotu rakiety suborbitalnej potrzebna jest zamknięta przestrzeń powietrzna o odpowiednich parametrach, która mogłaby być ustanowiona na przykład na Centralnym Poligonie Sił Powietrznych w Ustce. Obszar morski i przestrzeń powietrzna tego poligonu już teraz doskonale sprawdzają się podczas ćwiczeń obrony przeciwlotniczej.
Z inicjatywy PAK i Instytutu Lotnictwa oraz polskiej administracji lotniczej i wojskowej ma zostać wydzielona ćwiczebna przestrzeń powietrzna nad strefą niebezpieczną D poligonu w Ustce, która, zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi, pozwoli wykonywać lot rakietowy na pułap do tej pory nieosiągalny.
Kolejne, sugerowane przez PAK modyfikacje strefy niebezpiecznej poligonu w Ustce mogą umożliwić w przyszłości regularne wykorzystywanie tego poligonu do celów cywilnych lotów rakiet suborbitalnych.
Otwarcie przestrzeni powietrznej dla lotów rakiet suborbitalnych ułatwi rozwój polskich technologii rakietowych i środków wynoszenia. Będzie też istotne dla krajowych jednostek naukowo-badawczych i przemysłowych sektora kosmicznego, umożliwiając im przetestowanie różnych rozwiązań do zastosowań satelitarnych w warunkach lotnych i w mikrograwitacji.
Rozwój polskich technologii rakietowych
Technologie rakiet suborbitalnych rozwijane są aktywnie w Polsce przez Instytut Lotnictwa, który skonstruował rakietę ILR-33 „Bursztyn” będącą demonstratorem technologii ekologicznego hybrydowego napędu rakietowego wykorzystującego wysoko stężony nadtlenek wodoru. Kolejnym przykładem ambicji rakietowych jest aktualnie realizowany w ramach dofinansowania NCBR projekt trójmiejskiej firmy SpaceForest, która opracowuje niskokosztową rakietę suborbitalną zdolną osiągać pułap 150 km.
Wykorzystanie polskiego wybrzeża morza Bałtyckiego do lotów rakiet suborbitalnych ma już swoją historię. Wspomnieć należy sukcesy polskich naukowców w ramach programu sondowania atmosfery „Meteor” realizowanego w latach 70-tych XX w. w okolicach Łeby. Historię tę przypomniano w filmie dokumentalnym „Dosięgnąć Nieba” współprodukowanym przez Stowarzyszenie Filmowe TRZECI TOR.
Tymoteusz Trocki, Departament Projektów Obronnych Polskiej Agencji Kosmicznej
