Rosja: Sześć wyrzutni rakiet "Jars" w zestawach kolejowych. "Bardzo trudne do wykrycia"

Prace nad projektem "Barguzin" ruszyły w 2012 r. podobno na polecenie samego prezydenta Putina i są prowadzone w Moskiewskim Instytucie „Tiepłotiechniki”. Jeszcze do końca 2014 r. trwała dyskusja na temat rakiety, jaka ma wejść na uzbrojenie tego kompleksu („Jars”, „Rubież” czy „Buława”). Ostatecznie, w grudniu 2014 r. zdecydowano się na pocisk międzykontynentalny RS-24 „Jars”.

W zestawie kolejowym ma być sześć wyrzutni, a cały skład ma być ciągnięty przez tylko jedną lokomotywę. Poprzedni i już wycofany system „Mołodziec” miał natomiast „tylko” trzy kolejowe wyrzutnie (o masie około 150 t), ale za to do jego poruszania potrzeba była aż trzech standardowych lokomotyw spalinowo–elektrycznych DM62 (obsługiwanych w sumie przez siedem osób). Skład rakietowy był więc łatwo rozpoznawalny z powietrza, ponieważ zasadniczo był złożony z dziewięciu części. Poza trzema lokomotywami i trzema wyrzutniami były tam jeszcze wagon dowodzenia, wagon z generatorami energii elektrycznej i wagon wsparcia.

Teraz sytuacja ma się zmienić. Oznacza to jednak, że Rosjanie będą musieli opracować nową lokomotywę o co najmniej dwóch silnikach diesla, jak również dopasować standardowe wagony kolejowe dla potrzeb systemów rakietowych. Prawdopodobnie zakłada się wpasowanie wyrzutni w duże chłodnie kolejowe. Rosjanie już zaznaczają, że w składzie BŻRK "Barguzin" będą wagony dodatkowe, których zadaniem będzie jedynie maskowanie.

W ten sposób przed wystrzeleniem rakiet praktycznie nie będzie można z powietrza lub za pomcą systemów satelitarnych określić, gdzie znajduje się zestaw, tym bardziej, że w trakcie dyżuru operacyjnego ma się on cały czas znajdować w ruchu. "Barguzin" zmiesza się więc z innymi składami kolejowymi, które będą wyglądały i poruszały się w podobny sposób.

Nie będzie też konieczności wyznaczania miejsc startowych. W przypadku poprzedniego systemu „Mołodziec” stare systemy nawigacji inercyjnej wymagały wcześniejszego wprowadzenia współrzędnych punktu startu. Dlatego na trasie pociągu konieczne było wyznaczenie punktu startu rakiet, co ograniczało działanie, istniało też niebezpieczeństwo przejęcia tych danych przez przeciwnika. Obecnie wykorzystywane systemy nawigacyjne pozwalają na przeprowadzenie procedury startowej praktycznie w każdym miejscu trasy.

Zachowany jednak zostanie stary system rozsuwania przewodów sieci trakcyjnej, jak również „suchy” sposób początkowego startu rakiety, co ogranicza uszkodzenia infrastruktury kolejowej przy uruchamianiu głównego silnika startowego.

Sama budowa systemów kolejowych stała się możliwa po wprowadzeniu pocisków międzykontynentalnych na paliwo stałe. Rakiety na paliwa ciekłe wymagały bowiem czasochłonnej obsługi przed startem i były bardzo niebezpieczne podczas ruchu (paliwo ciekłe było niebezpieczne nie tylko z powodu zagrożenia wybuchem, ale również z powodu wysokiej toksyczności).

Dlatego system "Mołodziec" ostatecznie wprowadzono do służby dopiero pod koniec lat 80-tych. Dokładna liczba wykorzystywanych i sprawnych zestawów nie jest znana. Oficjalnie mówiło się o 12 pociągach. Ostatecznie, zgodnie z postawieniami traktatem START-2, pociski 15Ż61 zostały zdemontowane i zniszczone, a same pociągi przekazano na złom.

Sytuacja zmieniła się wobec rozwoju nowych technik i technologii. Rakiety "Jars" mają możliwość przenoszenia jedynie czterech głowic (w porównaniu do 10 przenoszonych przez 15Ż61), ale są one o wiele celniejsze, a ponadto sam pocisk ma masę o połowę mniejszą od poprzednika. Można więc wykorzystywać standardowe wagony, skład nie będzie powodował zwiększonego zużywania szyn, a dla Barguzina będzie dostępna praktycznie cała rosyjska sieć kolejowa.

Ostatnim problemem będzie znalezienie zakładu produkcyjnego, który będzie budował rakietowy pociąg. „Mołodziec” był bowiem budowany w zakładach „JużMasz” w Dniepropietrowsku na Ukrainie. Teraz cały system ma być budowany w Rosji.

Czytaj też: Koniec iluzji świata bez broni jądrowej. "Trwa modernizacja arsenałów"