Europa bierze głęboki wdech. Dalsze badania wpływu kwarantanny na atmosferę

Dalsze analizy pokazują utrzymujące się niskie poziomy stężenia dwutlenku azotu w Europie - co zbiega się z utrzymywaniem warunków kwarantanny i ograniczenia ruchu osobowego na rzecz powstrzymania rozprzestrzeniania się koronawirusa SARS-CoV-2. Zaktualizowane dane z satelity Sentinel-5P unijnego programu obserwacji Ziemi Copernicus pokazują, że niektóre miasta odnotowały spadek nawet o 45–50% emisji  w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku.

Dokładnym monitorowaniem stopnia zanieczyszczenia powietrza w Europie doby pandemii koronawirusa zajęli się naukowcy z Królewskiego Niderlandzkiego Instytutu Meteorologicznego (Royal Netherlands Meteorological Institute, KNMI). Korzystali oni z danych pozostającego na ich opiece przyrządu satelitarnego Tropomi z satelity Copernicus Sentinel-5P.

Za aktualny okres pomiaru stężenia dwutlenku azotu przyjęto okres czterech tygodni, od 13 marca do 13 kwietnia 2020 roku. Z kolei za okres porównawczy przyjęto średnie stężenia zmierzone w czasie od marca do kwietnia 2019 roku.

Jak ustalono, najbardziej gwałtowny spadek miał miejsce w rejonie Paryża, gdzie odnotowano obniżenie skali emisji dwutlenku azotu o 54%. Wszędzie jednak wyniki były skorelowane z wdrożeniem ścisłych środków kwarantanny, czyli praktycznie w całej Europie. W Madrycie, Mediolanie i Rzymie wyniki pomiarów wykazały spadek o około 45%.

Dwutlenek azotu jest wytwarzany przez elektrownie, pojazdy i inne obiekty przemysłowe - może mieć znaczący wpływ na zdrowie ludzi, oddziałując w negatywny sposób na układ oddechowy i powodując problemy z oddychaniem. Stężenia dwutlenku azotu w naszej atmosferze różnią się znacznie z dnia na dzień ze względu na wahania emisji, a także zmiany warunków pogodowych.

Ta zmienność wywołana pogodą okazuje się trudna do interpretacji na podstawie pomiarów dziennych lub tygodniowych, co powoduje konieczność analizowania danych przez znaczny okres czasu w celu wyeliminowania wszelkich anomalii. Henk Eskes z KNMI tłumaczy to następująco: „Istnieją znaczne różnice pogody w każdym kraju z dnia na dzień, co ma duży wpływ na dyspersję dwutlenku azotu".

Uśrednianie danych w dłuższych okresach czasu pozwala nam zobaczyć wyraźniejsze zmiany stężeń wynikające z działalności człowieka. Z tego powodu mapy pokazują stężenia w okresie miesięcznym i są obarczone niepewnością 15%, która odzwierciedla zmienność pogody, nieuwzględnioną w zastosowanych średnich miesięcznych.

Ponieważ środki kwarantanny będą z różnym stopniem kontynuowane w kolejnych tygodniach, zespół KNMI będzie prowadził dalsze prace nad bardziej szczegółową analizą w przypadku innych państw, w tym także północnej Europy. W tym rejonie obserwuje się większą zmienność danych ze względu na niejednorodne warunki pogodowe. Wykorzystanie modeli jakości powietrza, takich jak ten stworzony dzięki usłudze monitorowania atmosfery Copernicus w połączeniu z wynikami danych in situ, zawęzi wpływ zmian pogody na szacunki zanieczyszczenia powietrza.

Źródło: Europejska Agencja Kosmiczna