Nowa data startu rakiety Falcon 9 z satelitą PW-Sat2

Zaprojektowany przez studentów żagiel ma szansę zapoczątkować nową erę w eksploracji kosmosu. Rozwiązanie pomoże ograniczyć w przyszłości problem tzw. „kosmicznych śmieci”. Dotychczas na orbitę okołoziemską trafiło ponad 8000 satelitów z czego współcześnie działa około 1900. Wśród pozostałych obiektów orbitujących wokół Ziemi, będących właśnie „kosmicznymi śmieciami”, są części rakiet, kawałki powłoki wahadłowców, człony rakiet z misji Apollo czy 32 reaktory atomowe, które zasilały satelity. Wszystkie one zagrażają czynnym orbiterom czy Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

– Celem żagla deorbitacyjnego jest zwiększenie powierzchni satelity, a co za tym idzie oporu aerodynamicznego, dzięki czemu PW-Sat2 obniży swoją orbitę, by docelowo spłonąć w atmosferze. Taki system pozwala przyspieszyć ok. 20 krotnie zwolnienie miejsca na orbicie po zakończeniu misji satelity. Jego zastosowanie w przyszłych satelitach pomoże rozwiązać problem powstawania śmieci kosmicznych – mówi Inna Uwarowa, koordynator projektu realizowanego przez członków Studenckiego Koła Astronautycznego Politechniki Warszawskiej.

Projekt PW-Sat2 rozpoczęto w 2013 roku. Studenci nad podzespołami satelity pracowali w Centrum Badań Kosmicznych PAN, Centrum Zaawansowanych Materiałów i Technologii CEZAMAT oraz Centrum Zarządzania Innowacjami i Transferem Technologii Politechniki Warszawskiej. Komputer pokładowy z oprogramowaniem, czyli "mózg" PW-Sat2, dostarczyły spółki Future Processing i FP Instruments, partnerzy strategiczni projektu.  

Rozwój oprogramowania, które kontroluje pracę satelity, to ciekawe wyzwanie. Mamy do czynienia z wieloma ograniczeniami, które nie występują w typowych systemach, a każdy błąd niesie wysokie ryzyko, że misja nie zostanie doprowadzona do końca.

Wraz z firmą SoftwareMill stworzone zostało narzędzie do analizy i prezentacji danych odebranych z satelity, które będzie dostępne dla internautów i radioamatorów. Zespół PW-Sat2 współpracował również z OMAX Polska, EC Test Systems, Astronika. Projekt wsparły PGNiG S.A., Instytutu Lotnictwa i Agencja Rozwoju Przemysłu, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polska Grupa Zbrojeniowa, a także ABM Space, Piasecka&Żylewicz, Weil, Komes, Spacive, Rapid Crafting czy Ltt.

Sektor globalnej gospodarki związany z rozwojem przemysłu i usług kosmicznych w 2016 r. osiągnął wartość 345 miliardów USD. Polskie rozwiązanie ma szansę na podbój tego rynku. Szacunki wskazują, że w najbliższych latach ma zostać wystrzelonych niemal 1500 satelitów takich jak PW-Sat2, co obrazuje komercyjny potencjał zastosowania żagla deorbitacyjnego.

Jak komentował dr hab. Grzegorz Brona, prezes Polskiej Agencji Kosmicznej: „Projekt PW-Sat2 jest istotny dla polskiego sektora kosmicznego z dwóch powodów. Po pierwsze, wpisuje się w światowy trend poszukiwania skutecznego rozwiązania problemu wzrostu ilości śmieci kosmicznych. Po drugie zaś jest miernikiem potencjału i ambicji polskich studentów, którzy zasilają kadry rodzimej branży kosmicznej. Rosnący krajowy przemysł kosmiczny potrzebuje zdolnych, zmotywowanych, dobrze przygotowanych inżynierów”.

Polska branża kosmiczna liczy obecnie około 50 podmiotów, w większości z sektora MŚP, których działalność koncentruje się na obszarze technologii satelitarnych i kosmicznych. Dla kolejnych ponad 100 podmiotów projekty z tego obszaru stanowią tylko fragment prowadzonej aktywności. Dynamiczny rozwój branży rozpoczął się wraz z dołączeniem Polski do Europejskiej Agencji Kosmicznej w listopadzie 2012 r. W listopadzie - oprócz wyniesienia PW-Sat2 na orbitę - mają miejsce również inne wydarzenia związane z polskim sektorem kosmicznym, dla których wspólnym hasłem jest „Poland in Space – kosmiczny listopad”.

Na pokładzie tej samej rakiety Falcon9 znajdą się satelity: polsko-fiński ICEYE-X2 do obserwacji Ziemi oraz ESEO/S-50 - zrealizowany w ramach programu edukacyjnego Europejskiej Agencji Kosmicznej, dla którego system telekomunikacyjny został przygotowany w znacznej mierze na Politechnice Wrocławskiej.

Źródło: PW-Sat2