BEZPIECZEŃSTWO
Zamówieniowa ofensywa koncernu Lockheed Martin. W tle technologie kosmiczne
Początek sierpnia br. obfitował w pozytywne wieści dla spółki Lockheed Martin i jej wydziału Space Systems w kwestii kolejnych przyznanych zamówień publicznych. W rolę kluczowego zleceniodawcy koncernu wcielił się po raz kolejny Departament Obrony USA, który zgłosił zapotrzebowanie z jednej strony na kontynuację produkcji wojskowych satelitów komunikacyjnych, a z drugiej – na pociski balistyczne bazowania morskiego Trident II. Sumarycznie, wspomniane kontrakty przyniosą amerykańskiej firmie zbrojeniowej ponad 54 miliony dolarów.
Przydział obu zamówień nastąpił tego samego dnia, 3 sierpnia br., o czym poinformowało oficjalnie przedstawicielstwo Departamentu Obrony USA. Każde z nich przypadło w udziale wydziałowi Lockheed Martin Space Systems, odpowiedzialnemu za produkcję komponentów i systemów opartych na technologiach lotniczych i kosmicznych.
Główną część całego zakresu stanowi nowe zamówienie wchodzące w skład obowiązującego kontraktu dot. produkcji składników satelitarnej konstelacji komunikacyjnej na użytek sił zbrojnych USA. Opiewające na 32 mln USD zlecenie zakłada zrealizowanie pierwszej fazy oddania do użytku czwartego satelity systemu Advanced Extremeely High Frequency (Satellite Vehicle 4, AEHF SV-4). Wykonanie przypisanego zakresu prac potrwa do końca stycznia 2021 roku. Skumulowana wartość kontynuowanego od lat procesu rozbudowy konstelacji satelitarnej wynosi już blisko 9,3 mld USD.
AEHF jest przeznaczony do obsługi szyfrowanej komunikacji najwyższej rangi pomiędzy Radą Bezpieczeństwa Narodowego, dowództwami operacyjnymi oraz poszczególnymi związkami taktycznymi. System może być wykorzystywany jako kanał transmisji wielu rodzajów danych, począwszy od kodów dowodzenia i kontroli nuklearnej po transmisje wideo w czasie zbliżonym do rzeczywistego. Platforma działa już od niemal dekady jako sukcesor programu łączności satelitarnej Milstar z lat 90. XX wieku. Specjalne terminale komunikacyjne AEHF są używane obecnie przez jednostki naziemne, na okrętach podwodnych, statkach i samolotach. System jest specjalnie zaprojektowany do koordynowania wielu rodzajów zgrupowań wojskowych bezpośrednio z Białego Domu i Pentagonu.
Odrębną część zamówień przyznanych LM w sierpniu br. stanowi kontrakt wart 22,3 mln USD (w perspektywie roku fiskalnego 2019) na produkcję pocisków rakietowych Trident II. Zgodnie z jego założeniami, Lockheed Martin Space Systems wdroży długoterminową produkcję wspomnianych SLBM na użytek Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Prace zostaną przeprowadzone w kalifornijskich zakładach Lockheeda w Sunnyvale, z przewidywaną datą ukończenia we wrześniu 2023 roku. Kolejne cykle zamówienia będą zatem finansowane dodatkowymi kwotami w miarę postępu następnych rocznych okresów rozliczeniowych.
Trident II D5 to rakietowe pociski balistyczne znajdujące się obecnie w arsenałach balistycznych USA i Wielkiej Brytanii. Stanowią trzon morskiego filaru triady atomowej tych państw. Charakteryzują się zasięgiem międzykontynentalnym i mogą przenosić kilka głowic nuklearnych w wariancie MIRV (Multiple Independent Reentry Vehicles), znacznie zwiększających niszczycielski potencjał każdego pocisku.
Przede wszystkim jednak pozostają najtrudniejszym do wykrycia i zniszczenia środkiem uderzenia i nuklearnego odstraszania, zabezpieczającym potencjał odwetowy w obliczu zmasowanego ataku wyprzedzającego przeciwko infrastrukturze rakietowej bazowania lądowego. Rakiety Trident II pozostają aktywnym systemem uzbrojenia amerykańskich okrętów podwodnych klasy Ohio oraz brytyjskich Vanguard. W najbliższej przyszłości zasilą prawdopodobnie również arsenał amerykańskich okrętów klasy Columbia.