US Navy inwestuje w arsenał pocisków Trident II

Dodatkowe zamówienie udzielone koncernowi Lockheed Martin w ramach obowiązującego od 2015 roku kontraktu na produkcję rakiet balistycznych Trident II (D5) figuruje w spisie zamówień publicznych Departamentu Obrony USA z datą 16 sierpnia 2017 roku. Modyfikacja obejmuje finansowanie ogólnie pojętej obsługi wykonawczej, materiałowej i wsparcia technicznego. Wskazany w aneksie zakres dodatkowych zadań wyceniono na kwotę 21,9 mln USD, wyznaczając oczekiwany termin ich realizacji na 30 września 2017 roku.

Do tego czasu obsługą głównych prac będą zajmować się zakłady produkcyjne koncernu Lockheed Martin umiejscowione w stanie Kalifornia (Sunnyvale) oraz na Florydzie (Przylądek Canaveral). Ośrodki te zrealizują wspólnie ok. 75 proc. nakładu pracy wymaganej do wykonania całości nowego zlecenia. Dalsze 25 proc. będzie rozłożone pomiędzy szeregiem mniejszych zakładów, spośród których największy udział w procesie będą miały filie w stanach Georgia (Kings Bay), Waszyngton (Silverdale) oraz Utah (Magna).

Pierwotny kontrakt zawarto w połowie 2015 roku, ustalając okres jego realizacji na pięć kolejnych lat. Jako termin graniczny wskazano koniec 2020 roku, ustalając maksymalny pułap kosztów pełnej realizacji produkcji rakiet Trident II na poziomie 1,49 mld USD. Jak do tej pory, skumulowana pula bazowej wartości umowy i wszystkich dotychczasowych modyfikacji przekroczyła już kwotę 1,35 mld USD (ponad 90 proc. dostępnego budżetu).

Warto również w tym miejscu wspomnieć o równolegle realizowanej od 2016 roku osobnej umowie w podobnym programie dostaw pocisków SLBM. Budżet tego kontraktu sięga niemal 3,5 mld USD, a jego realizacja potrwa do końca 2021 roku.

Pocisk UGM-133 Trident II D5 stanowi jeden z filarów amerykańskiej triady atomowej, pozostając w tej chwili jedynym morskim składnikiem arsenału strategicznego USA oraz jedynym rodzajem uzbrojenia jądrowego Wielkiej Brytanii. Jako trzystopniowy pocisk balistyczny SLBM na paliwo stałe, Trident II D-5 dysponuje szacowanym zasięgiem bojowym dochodzącym do 11 000 km (z ładunkiem ośmiu głowic W88/Mk 5).

Tridenty znajdują się na wyposażeniu amerykańskich okrętów podwodnych typu Ohio oraz brytyjskich jednostek typu Vanguard. Pociski te odznaczają się wysokim współczynnikiem celności o wartości odchylenia CEP mieszczącym się w przedziale 90–120 metrów. Możliwości rakiet Trident II zapewniają im zdolność przenoszenia nawet do czternastu głowic MIRV o ładunku ok. 150 kiloton. W praktyce stosowane są jednak inne konfiguracje, obejmujące maksymalnie osiem głowic MIRV z ładunkami termonuklearnymi o mocy odpowiednio 475 lub 100 kiloton.

Czytaj też: Amerykanie przedłużają życie rakietom Trident II o dalsze 25 lat