Zagrożenia kosmiczne
USA: Test pocisku przeciwrakietowego dalekiego zasięgu
Amerykańska Agencja Obrony Przeciwrakietowej przeprowadziła we współpracy z Siłami Powietrznymi USA próbę systemu GMD (Ground-based Midcourse Defense), stanowiącego element amerykańskiego systemu obrony antyrakietowej.
Amerykańska Agencja Obrony Przeciwrakietowej MDA poinformowała, że we współpracy z 30. Space Wing amerykańskich sił powietrznych przeprowadzona została udana próba systemu przeciwrakietowego dalekiego zasięgu Ground-based Midcourse Defense (GMD), wchodzącego w skład amerykańskiego systemu obrony przeciwrakietowej. W ramach próby nastąpiło odpalenie pocisku przechwytującego GBI. W trakcie lotu zbadano działanie i osiągi alternatywnych silników manewrujących, przeznaczonych dla głowicy EKV (Exoatmospheric Kill Vehicle), niszczącej przechwytywane pociski rakietowe.
Podczas przeprowadzonej próby z pokładu samolotu C-17 odpalono cel ćwiczebny, mający charakterystyki pocisku balistycznego średniego zasięgu. Został on wykryty przez radar wczesnego ostrzegania AN/TPY-2 znajdujący się w Kauai na Hawajach, który przekazał położenie i trajektorię celu do układów zarządzania i kontroli systemu GMD. Ćwiczebny cel wykrył i śledził także nawodny radar pracujący w paśmie X. Zbierane informacje przekazywane były do naziemnego komponentu systemu antybalistycznego, który wypracował dane potrzebne do otwarcia skutecznego ognia. W ramach próby wykorzystano także technologię mającą zapobiegać środkom obronnym przenoszonym przez pocisk balistyczny.
Z bazy sił powietrznych Vandenberg odpalono trzystopniowy pocisk przechwytujący GBI, z którego ostatecznie oddzielił się EKV. Po wykonaniu zaplanowanych manewrów, mających zademonstrować działanie alternatywnych silników manewrowych, EKV zainicjował sekwencję ostatecznego zapłonu silników, trwającą do momentu wyczerpania paliwa. W ramach testu nie przechwycono celu ćwiczebnego, próba nie obejmowała tego elementu.
Dane zebrane podczas testu posłużą do oceny jego działania, ze szczególnym naciskiem położonym na działanie nowych elementów - nowych silników manewrowych pocisku przechwytującego oraz systemu zwalczania środków obronnych celu.
Ground-based Midcourse Defense jest przeznaczony do przechwytywania pocisków balistycznych średniego i dalekiego zasięgu poza obszarem atmosfery ziemskiej. Głównym jego elementem są trzystopniowe pociski Ground Based Interceptor z głowicami EKV, które mają niszczyć rakiety balistyczne bezpośrednim trafieniem. W skład systemu GMD wchodzą także instalacje naziemne, w tym systemy kierowania ogniem, łączności i transmisji danych. Obecnie rozmieszczonych jest co najmniej 30 pocisków, w dwóch bazach stałych w USA. Ich zadaniem jest obrona terytorium Stanów Zjednoczonych przed atakiem rakietami balistycznymi średniego lub dalekiego zasięgu, przeprowadzonym jednak na bardzo ograniczoną skalę.
Czytaj też: Amerykański system przeciwrakietowy przechwycił cel. Udany test głowicy nowej generacji.