SATELITY
Co o pożarach w Amazonii „mówią” zobrazowania satelitarne?
![Fot. NASA [eoimages.gsfc.nasa.gov]](https://cdn.defence24.pl/2020/09/03/800x450px/KE2pUMouF4nRvCaeNnux5OM0KpFiSS130pAG44ro.8k4m.jpg)
Choć pożary tropikalnych lasów deszczowych w Amazonii nie są odosobnionym zjawiskiem o tej porze roku, to jednak zauważalne jest, że coraz większa ich część jest celowo wzniecana przez lokalnych właścicieli ziemskich i farmerów, którzy chcą w ten sposób m.in. powiększyć swoje pastwiska i pola uprawne. Wypalanie przez nich dżungli przyczynia się walnie do postępującego wzrostu skali wylesiania w Amazonii. Statystyki te dramatycznie wzrosły w 2019 roku, a rok 2020 już okazuje się gorszy.
Wszystko wskazuje na to, że sezon wypalania Amazonii, trwający mniej więcej od początku lipca do września, będzie jeszcze tragiczniejszy w skutkach niż ubiegłoroczny. Według ostrożnych szacunków brazylijskiego satelitarnego systemu monitorowania DETER, wylesianie wzrosło o 85 procent w ciągu ostatniego roku. W tym roku wykryto prawie 80 tys. ognisk pożarów, które szybko się rozprzestrzeniały.
Kompleksowym monitorowaniem sytuacji pod tym względem zajmuje się brazylijski instytut badań kosmicznych - INPE, dzięki przetwarzanym zasobom zobrazowań satelitarnych. Instytut podał, że tylko od 28 maja do 10 sierpnia 2020 roku wybuchło tam 228 wielkoobszarowych pożarów. Ogień strawił połać puszczy o powierzchni blisko 128 tys. ha.
Zgodnie z obowiązującą w Brazylii krajową polityką dotyczącą zmian klimatycznych, rząd zobowiązał się do zmniejszenia rocznego wskaźnika wylesiania do 3925 km kwadratowych do 2020 roku. Zamiast tego, 4700 kilometrów kwadratowych spłonęło tylko do końca lipca tego roku. W tym także miesiącu wykryto o 28 procent więcej pożarów niż w analogicznym okresie 2019 roku. A to zazwyczaj sierpień i wrzesień są miesiącami, w których pożary intensyfikują się.
W ocenie rozmiarów i specyfiki licznie występujących ognisk pożarów pomagają rozmaite formaty zobrazowań, wykonywanych w różnych pasmach promieniowania elektromagnetycznego. Zaprezentowane tutaj zobrazowania satelitarne wykonane zostały w formie przedstawiającej kompozycję barw nierzeczywistych (pasmo 12, 8A, 4). Pasma krótkofalowe w podczerwieni są przydatne do identyfikacji nowo spalonej ziemi, która odbija się silnie w pasmach SWIR - to czyni je cennymi do mapowania szkód spowodowanych pożarem. Dodatkowo pasmo SWIR jest pomocne w oszacowywaniu, ile wody znajduje się w roślinach i glebie, ponieważ woda odbija promieniowanie w podczerwieni.
