Potrzebę rozwoju własnego systemu nawigacyjnego Indie zidentyfikowały podczas toczonej z Pakistanem wojny o Kargil w 1999 roku, kiedy to Amerykanie ograniczyli Hindusom dostęp do GPS.  Pierwszy z siedmiu planowanych satelitów systemu Indian Regional Navigation Satellite System (IRNSS) IRNSS-1A został wyniesiony w na orbitę geosynchroniczną w lipcu 2013 roku. Do tej pory rozmieszczono cztery satelity, z których ostatni trafił w kosmos w marcu br.

Trzy brakujące satelity mają zostać wyniesione na orbitę przez rakiety Polar SLV do końca marca przyszłego roku. Każdy z satelitów waży ok. 1,5 tony i ma być używany przez ok. 10 lat.  Pełna konstelacja siedmiu IRNSS ma osiągnąć gotowość operacyjną w lipcu 2016 roku i  zapewnić dokładność na poziomie 10 metrów na terenie Indii i kilku sąsiadujących krajów (kolor granatowy na mapie) lub 20 metrów na pozostałym obszarze (kolor jasnoniebieski na mapie). Całkowity koszt projektu jest szacowany na 240 mln USD, z czego każdy satelita ma kosztować ok. 19 mln USD.

ISRO szacuje, że w przyszłości do objęcia zasięgiem całego globu będzie potrzebować od 15 do 18 satelitów czyli mniej niż Amerykanie czy Rosjanie. Hinduscy naukowcy rozpoczęli już spotkania z czołowymi firmami z rynku elektronicznego i telefonii komórkowej po to by zaprezentować im możliwości IRNSS, a także omówić techniczne aspekty związane z integracją z nim sprzętu cywilnego.

Zdaniem przedstawicieli ISRO do telefonów komórkowych wystarczy dopisanie jednego prostego kodu by umożliwić im odbiór sygnałów w paśmie L, z którego korzysta IRNSS. "Indyjski GPS" ma zapewniać dwa typy serwisów:  Standard Positioning Service (SPS) dla użytkowników cywilnych i Restricted Service (RS) wykorzystywany przez siły zbrojne i innych użytkowników państwowych. Cały system pozostanie pod kontrolą rządu Indii. 

(AH)