Era kosmiczna Indii. Rząd daje zielone światło na nowe misje

Latem 2023 r. Indie udowodniły światu, że są ważnym członkiem współczesnego wyścigu kosmicznego. Bezzałogowy, indyjski lądownik Vikram z powodzeniem wylądował w okolicy południowego bieguna Księżyca w ramach misji Chandrayaan-3. Rok później premier Narendra Modi oraz Rada Ministrów Indii zaakceptowali nowe projekty, w tym kolejny lot na Srebrny Glob oraz budowę sondy badawczej Venus Orbiter Mission, pierwszego modułu stacji kosmicznej i nowej rakiety nośnej.

Księżycowa misja Chandrayaan-4

Tym razem Indie zamierzają wysłać bardziej ambitną misję na Księżyc, która będzie obejmować również próbę zebrania materiału badawczego i sprowadzenie go na Ziemię. W tym celu Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych (ISRO), jako jednostka koordynująca, będzie współpracować z przemysłem oraz instytucjami naukowymi.

Chandrayaan-4 zpowinna zostać zrealizowana w 2027 r. przy pomocy 2 rakiet nośnych LVM3, z których jedna wyniesie na orbitę Srebrnego Globu lądownik i moduł wznoszący. Drugi system nośny natomiast, zabierze ze sobą moduł napędowy, powrotny oraz transferowy (aby przenieść próbki z lądownika do modułu powrotnego). Budżet Chandrayaan-4 wynosi około 253 mln USD.

Udane lądowanie oraz sprowadzenie materiału badawczego to jeden z wielu etapów przygotowawczych do pierwszego w historii tego państwa załogowego lądowania na Księżycu. W tym przypadku Indie celują w 2040 r.

Misja naukowa na orbitę Wenus

Księżyc to niejedyne ciało niebieskie, które Indie zamierzają zbadać w nadchodzących latach. W marcu 2028 r. ISRO wystrzeli na orbitę Wenus sondę Venus Orbiter Mission, której zadaniem będzie badanie gęstej atmosfery tej planety oraz jej powierzchni.

”Wenus, najbliższa Ziemi planeta, o której uważa się, że powstała w warunkach podobnych do Ziemi, oferuje wyjątkową okazję do zrozumienia, w jaki sposób środowiska planetarne mogą ewoluować w bardzo różny sposób.” - czytamy w komunikacie. Budżet misji wynosi blisko 150 mln USD.

Nowa rakieta nośna NGLV

Budowa infrastruktury w kosmosie oraz załogowe misje lądowania na Księżycu będą wymagać potężniejszego systemu nośnego Next Generation Launch Vehicle (NGLV). Rakieta ma zastąpić m. in. wykorzystywaną obecnie LVM3 dzięki możliwości ponownego wykorzystania pierwszego stopnia oraz większych zdolności udźwigu.

NGLV będzie trzystopniową rakietą napędzaną mieszanką ciekłęgo metanu oraz ciekłego tlenu. Docelowo powstanie również wersja NGLV-H, co prawdopodobnie oznacza wersję „heavy”. Na załączonej wyżej prezentacji widać bowiem dwa boostery boczne, których wersja standardowa nie obejmuje.

Indie zapowiadają, że NGLV będzie posiadać 3 razy większą ładowność przy 1,5 razy wyższych kosztach w porównaniu do LVM3. Z powyższego wynika, że rakieta będzie w stanie wynieść na niską orbitę okołoziemską (LEO) do 30 t ładunku oraz do 12 t na gestacjonarną orbitę transferową (GTO).

Faza rozwojowa nowej rakiety zakłada przeprowadzenie trzech lotów demonstracyjnych w ciągu 8 lat, z których pierwszy nastąpi za 7 lat. Na projekt skierowano środki wynoszące blisko 1 mld USD.

Pierwszy moduł przyszłej stacji kosmicznej

Skoro mowa o budowie infrastruktury w kosmosie, Rada Ministrów Indii zaakceptowała koncepcję pierwszego modułu przyszłej, państwowej stacji kosmicznej Bharatiya Antariksh Station (BAS-1), który będzie wpisany w rozszerzonny program lotów załogowych Gaganyaan.

W tym kontekście również warto zwrócić uwagę na finanse. W wyniku rozszerzenie budżet programu Gaganyaan wzrósł o około 1,3 mld USD, aby osiągnąć sumę około 2,4 mld USD.

„ISRO podejmie cztery misje w ramach trwającego programu Gaganyaan do 2026 r. (red. misje kapsuły załogowej) oraz opracuje pierwszy moduł BAS i cztery misje w celu demonstracji i walidacji różnych technologii dla BAS do grudnia 2028 r.” - czytamy w komunikacie.

Indyjska stacja kosmiczna ma docelowo składać się z 5 modułów, a ukończenie budowy planowane jest na 2035 r.

Źródło: Government of India Press Information Bureau