Rosyjskie ruble popłyną na Księżyc w 2025 roku?

Takie nadzieje ma Giennadij Krasnikow, prezes Rosyjskiej Akademii Nauk, który na ogólnym zebraniu członków Akademii przekazał, że program Rosji obejmuje siedem misji, a jego zwieńczeniem będzie budowa bazy na naturalnym satelicie Ziemi. Badacz zapowiedział, że finansowania programu rozpocznie się jeszcze w tym roku, nie ujawniając jednak jego wysokości.

Księżycowa baza z Chinami

„Jeśli chodzi o program księżycowy, obejmuje on siedem misji księżycowych o różnych celach naukowych. Na pierwszym etapie badań ma być realizowany przy pomocy lotów automatycznych” - powiedział Krasnikow, cytowany przez agencję Interfax. Rosjanie, podobnie do innych państw ścigających się o Srebrny Glob, celują w biegun południowy, gdyż właśnie tam mają znajdować się duże pokłady lodu. Celem pierwszych misji jest zbadanie terenu pod przyszłą eksploatację.

Chociaż Krasnikow nie przedstawił szczegółów projektu, warto zauważyć, że baza na Księżycu ma zostać zbudowana z dużą pomocą Chin. Odpowiednie porozumienie między stronami zostało zawarte w 2021 r., a jego celem jest budowa infrastruktury przy wykorzystaniu technologii, tj. rakiety nośne Angara lub misji eksploracyjnych z serii Łuna oraz Chang’e. W projekt zaangażowane są również inne państwa, tj. Egipt, RPA, Tajlandia lub Kazachstan.

Rozbity lądownik, wojna i wiele innych

Mapa projektu Międzynarodowej Stacji Badań Księżycowych (ILRS) zakłada dwie fazy realizacji: rozpoznawczą (2021–2025) oraz konstrukcyjną (2026–2035), z których obie napotkały poważne opóźnienia. W sierpniu 2023 r. sonda Łuna-25 – pierwsza rosyjska misja księżycowa od 1976 r. – rozbiła się o powierzchnię naturalnego satelity Ziemi. Misja ta była kluczowym elementem pierwszej fazy programu, a jej niepowodzenie spowodowało dalsze opóźnienia w harmonogramie.

Opóźnień doświadcza również program rakiet nośnych Angara - pierwszych systemów nośnych opracowanych i skonstruowanych przez spadkobiercę ZSRR, czyli obecną Rosję. Plan konstrukcji ILRS zakłada wyniesienie poszczególnych segmentów stacji przy pomocy ciężkich rakiet, ale tych wciąż brakuje.

Z serii rakiet Angara obecnie operacyjne pozostają wersja 1.2. oraz A5, która od 2014 r. podjęła 4 próby lotu orbitalnego ze skutecznością 75%. Ostatni start miał miejsce w kwietniu br. Warto dodać, że Rosjanie pracują również nad zmodernizowaną wersją A5M, której silniki zapewnią rzekomo 10% więcej ciągu niż Angara-A5.

Dodatkowo budowa systemu może się opóźnić z uwagi na nałożone na Rosję sankcje oraz wykluczenie z globalnego łańcucha dostaw niezbędnych komponentów. Przy obecnych warunkach geopolitycznych tego typu projekt może być trudny do zrealizowania.