Najnowsze prognozy firmy analitycznej Euroconsult na temat koniunktury na rynku lekkich satelitów znalazły się w tegorocznym wydaniu cyklicznego raportu pt. Prospects for the Small Satellite Market. Jego podsumowanie i wybrane fragmenty są udostępniane w wersji poglądowej na stronie internetowej agencji.

W opracowaniu podkreślono ogółem rosnący optymizm w kwestii oczekiwań co do rozwoju całego sektora technologii nanosatelitarnych. Na pierwszym planie ujęto zapowiedź przewidywanego wystrzelenia blisko 8600 nowych lekkich obiektów w perspektywie lat 2019-2028. Wskazano przy tym, że jest to liczba o 22 proc. wyższa od wcześniejszych przewidywań, jakie znalazły się w ubiegłorocznej wersji raportu.

Kluczowym uczyniono jednak porównanie z rozwojem, jaki dokonywał się na rynku w czasie ostatniego dziesięciolecia. Zestawiono tutaj najpierw ilości dostarczonych na orbitę lekkich obiektów. W latach 2009-2018 – według uwzględnionych danych – miała ona wynieść blisko 1470 egzemplarzy. Co szczególnie istotne w tym przypadku, dominująca część przyrostu przypadła na lata 2017-2018, w których zanotowano nawet 93-procentową zwyżkę nagromadzenia wystrzelonych lekkich satelitów, względem lat 2014-2016.

Jak zapowiadają analitycy Euroconsult, zarysowany tutaj trend wzrostowy ma zostać zachowany, choć nie będzie on już tak zróżnicowany w skali czasu. W perspektywie 2023 roku spodziewana jest średnia roczna na poziomie 835 nowych satelitów, a do roku 2028 osiągnie 880 sztuk wystrzelonych obiektów. Spośród 8600 wszystkich nowo wyniesionych instrumentów, ponad 80 proc. ma wchodzić w skład 50 rozbudowanych konstelacji (w tym, dwóch o statusie mega-, złożonych z tysięcy obiektów).

Równie imponująco przedstawiają się skorelowane projekcje finansowe. W skali porównawczej przedstawionej przez analityków Euroconsult, wypracowany w ostatnim dziesięcioleciu wzrost wartości rynku małych satelitów na poziomie 12,6 mld USD został zestawiony z suma 42,8 mld USD spodziewaną do uzyskania w latach 2019-2028. Oznacza to, że wartości wysłanych w tym czasie obiektów (koszty ich produkcji i dostaw orbitalnych) będzie ponad trzykrotnie wyższa od tej uzyskanej w poprzednim okresie bazowym.

Znaczące zmiany są spodziewane również w rozłożeniu zasobów satelitarnych pod względem ich użytkowego przeznaczenia. Dotychczas dominujący zakres, czyli testowanie oraz demonstracja nowych technologii (dotychczas 40 proc. wszystkich „smallsatów” wysłanych w latach 2009-2018) zostanie szybko zastąpiony przez zastosowania telekomunikacyjne. Zgodnie z wyliczeniami Euroconsult, branża ta wyśle 49 proc. lekkich satelitów (ponad 4200 ogółu – dotychczas tylko 56), pozostawiając na drugim miejscu sprzęt obserwacyjny (19 proc. z liczbą 1650 satelitów – spadek z obecnych 35 proc., na które złożyło się 515 obiektów) oraz usługi określone w zestawieniu jako „informacyjne” (obejmujące zarówno systemy nadzoru morskiego AIS, jak i komunikację maszynową oraz inne kanały wąskopasmowej łączności). W tym ostatnim zakresie proporcja pozostanie niemal niezmieniona, z przyszłym wskaźnikiem na poziomie 14 proc. (1245 satelitów) względem obecnych 13 proc. (ok. 200 egzemplarzy).

We wnioskach do raportu podkreślono również oczekiwany wzrost średniej masy wystrzeliwanych lekkich satelitów. Obecne 49 kg i duży udział konstrukcji nie większych niż Cubesat-6U (poniżej 10 kg) – 71 proc. wszystkich lekkich satelitów wystrzelonych w ciągu ostatnich 10 lat – ma zostać zastąpiony średnią rzędu 139 kg oraz wypieraniem nanosatelitów (format 6U i poniżej ma stanowić 28 proc. ogółu lekkich konstrukcji wystrzelonych w latach 2019-2028). Na zasadzie przeciwieństwa, najcięższe obiekty w tej kategorii (500-250 kg), stanowiące 6 proc. ogólnej liczby lekkich instrumentów wysłanych w ciągu ostatnich 10 lat (ale 48 proc. sumarycznej masy), w kolejnej dekadzie będą stanowić 18 proc. liczby i 41 proc. całkowitej masy wszystkich wystrzelonych „smallsatów”.

W opracowaniu znalazło się również miejsce na oszacowanie przyszłej struktury grup docelowych, wykazujących zapotrzebowanie na lekkie satelity. Podkreślono tutaj absolutną przewagę użytkowników komercyjnych (76 proc.), która będzie zarysowywać się w perspektywie 2028 roku. Na drugim miejscu wskazano cywilne służby i operatorów rządowych (13 proc.), pozostawiających daleko w tyle sektor akademicki i obronny (odpowiednio 7 oraz 3 proc. całkowitej ilości obiektów wystrzelonych w latach 2019-2028).