Rosja wyniosła kolejne satelity. Nie zabrakło ładunku dla Iranu

We wtorek, 5 listopada br. o godzinie 00:18 czasu polskiego z kosmodromu Wostocznyj rosyjska rakieta nośna Sojuz 2.1b wyniosła na orbitę synchroniczną ze Słońcem parę satelitów Ionosfera-M. Ich zadaniem będzie badanie jonosfery Ziemi oraz zwiększenie wiedzy naukowców na temat zjawisk, tj. burze geomagnetyczne. W przestrzeń kosmiczną zostały wyniesione ponadto 53 inne ładunki.

Para satelitów Ionosfera-M to część trwającego projektu. Docelowo rosyjska konstelacja będzie składać się z czterech jednostek Ionosfera-M oraz pojedynczego satelity Zond-M. Masa każdego Ionosfera-M waha się między 370 a 430 kg, posidając przy tym 8 instrumentów badawczych. Kolejna partia zostanie wystrzelona przez rosyjską agencję kosmiczną Roskosmos w kwietniu 2025 r.

Satelity dla Iranu

Sojuz 2.1b zabrał ze sobą łącznie 55 ładunków. Po umieszczeniu na docelowej orbicie satelitów Ionosfera-M, górny stopień Fregat kontynuował misję w celu rozmieszczenia kolejnych jednostek, w tym satelitów opracowanych we współpracy z Chinami oraz Zimbabwe.

Segment Fregat umieścił również na niskiej orbicie okołoziemskiej dwa satelity dla Iranu - Kowsar oraz Hodhod. Pierwszy z nich posłuży do obserwacji Ziemi, natomiast drugi do komunikacji. Wspólna misja została wcześniej zapowiedziana m. in. przez irańskiego ambasadora w Rosji.

„Kontynuując rozwój irańsko-rosyjskiej współpracy naukowej i technologicznej, dwa irańskie satelity, Kowsar i Hodhod, zostaną wystrzelone na orbitę okołoziemską o wysokości 500 km we wtorek, 5 listopada, przez rakietę nośną Sojuz” – napisał na platformie X Kazem Jalali.

Rosja to stały partner Iranu

W lutym 2024 r. Rosja wyniosła na orbitę okołoziemską satelitę badawczego Pars-1 dla Iranu. Satelita krąży na wysokości 500 km nad Ziemią. Jak wynika z informacji podanych przez zagraniczne media, jednostka waży około 134 kg i jest wyposażony w instrumenty, które pozwolą skanować topografię Iranu.

Jak stwierdził wówczas minister informacji i komunikacji Issa Zarepour, cytowany przez Reuters, powodem skorzystania z pomocy rosyjskiej jest brak posiadania odpowiednich baz startowych do wynoszenia ładunków pod odpowiednim kątem na orbitę synchroniczną ze Słońcem.