Falcon Heavy wykonał szósty lot w historii

W poniedziałek, 1 maja br. o godzinie 2:26 czasu polskiego system nośny Falcon Heavy należący do SpaceX wystartował z Centrum Kosmicznego Johna F. Kennedy'ego na Florydzie zabierając ze sobą na pokładzie trzy satelity, z których największym był telekomunikacyjny ViaSat-3 Americas, umieszczony w późniejszy czasie na orbicie geostacjonarnej. Dodatkowo w poniedziałkowej misji rakieta zabrała ze sobą na pokładzie dwa mniejsze satelity (o nazwie Arcturus i G-Space 1) w ramach programu SmallSat Rideshare. Misja była przekładana już kilkukrotnie, m. in. w wyniku złych warunków pogodowych i pracami technicznymi w postaci wymiany dwóch silników w pierwszym stopniu, natomiast poniedziałkowa próba zakończyła się sukcesem. Tym samym Falcon Heavy zaliczył swój drugi lot w tym roku i szósty w historii.

Poniedziałkowy start Falcona Heavy odbył się bez żadnych problemów technicznych i po uruchomieniu 27 silników Merlin znajdujących się w pierwszym stopniu rakiety, system wystartował na wschód. Warto zauważyć, że w misji zostały wykorzystane dwa boostery boczne B1052 i B1053, które służyły już w dziewięciu wcześniejszych misjach amerykańskiego przedsiębiorstwa. Tym razem odłączyły się od rakiety około 3 minuty po starcie i wylądowały na wodach Oceanu Spokojnego, a kontrolerzy lotu podjęli decyzję o nieodzyskiwaniu boosterów. Działanie to, jak podaje serwis Spacenews.com, było motywowane poprawieniem osiągów rakiety.

Przyjrzyjmy się zatem poszczególnym danym technicznym głównego ładunku użytecznego w misji Falcona Heavy, jakim był satelita telekomunikacyjny ViaSat-3 America, należący do amerykańskiej firmy Viasat Inc. z siedzibą Carlsbad w Kalifornii. Ważąca blisko 6,5 t jednostka satelitarna została umieszczona na docelowej orbicie około 4,5 godzin po starcie, natomiast jak podaje operator, kontakt został nawiązany już 15 minut po starcie. Warto dodać, że jest to pierwszy z trzech nowych geostacjonarnych satelitów komunikacyjnych działających w paśmie Ka, które razem mają zapewnić ciągłe niemal globalne usługi szerokopasmowe dla 99% zaludnionej powierzchni globu.

Pierwotnie rozmieszczenie pierwszego z trzech satelitów z tej serii było planowane na 2019 r., natomiast w wyniku serii opóźnień spowodowanych problemami z produkcją, łańcuchami dostaw oraz pandemią COVID-19, która również doprowadziła do braku wykwalifikowanych pracowników, Viasat Inc. był w stanie umieścić swojego satelitę dopiero teraz. Według Marka Dankberga, dyrektora generalnego kalifornijskiej firmy, potrzeba blisko trzy tygodnie, aby ViaSat-3 Americas osiągnął swoją ostateczną pozycję na orbicie geostacjonarnej, a następnie kolejne dwa do trzech miesięcy, aby zakończyć niezbędne kontrole przed rozpoczęciem usług komercyjnych.

Każdy Viasat-3 ma zapewnić ponad 1000 gigabitów na sekundę (Gbps) przepustowości, mniej więcej trzy razy więcej niż Viasat zapewnia nad Amerykami za pomocą satelity ViaSat-2 wystrzelonego w 2017 roku. Kolejny satelita z tej serii ma zapewniać usługi na obszarze Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki, natomiast trzeci satelita telekomunikacyjny ma objąć Azję. Pierwotnie urządzenia miały być wyniesione przy pomocy systemu nośnego Ariane 6, natomiast w wyniku opóźnień w rozwoju rakiety, operator był zmuszony poszukać innego partnera biznesowego.

Na koniec warto przytoczyć dwa pozostałe ładunki użyteczne. Pierwszy z nich to satelita Arcturus, o masie 400 kg, który został zbudowany przez firmę Astranis dla firmy Pacific Dataport w celu zapewnienia usług szerokopasmowych dla stanu Alaska. Urządzenie znane również jako Aurora 4A, jest pierwszym komercyjnym satelitą firmy Astranis, który został wyniesiony na orbitę. Jednostka zaprojektowana na okres 10 lat wykorzystuje pasmo Ku z przepustowością rzędu 7,5 Gbps. Drugim ładunkiem natomiast, był G-Space 1, cubesat 16U, który będzie obsługiwany przez waszyngtońską firmę Gravity Space.