Nieudany lot japońskiej rakiety. Satelita nie dotarł na orbitę

Start został przeprowadzony w nocy, z 21 na 22 grudnia 2025 roku z Centrum Kosmicznego Tanegashima. O ile pierwsza faza lotu rakiety H3 przebiegła pomyślnie, włącznie z separacją, japońska agencja kosmiczna JAXA nie mogła potwierdzić udanego drugiego odpalenia silnika w górnym segmencie. W rezultacie ładunek nie mógł zostać umieszczony na docelowej orbicie.

„Chcielibyśmy wyrazić najszczersze przeprosiny wielu osobom i podmiotom, w szczególności tym związanym z QZS-5 (Michibiki-5 - red.), lokalnym organizacjom i opinii publicznej, które pokładały w tym projekcie duże nadzieje.” - przekazała JAXA w komunikacie po starcie.

Przyczyna anomalii wciąż pozostaje nieznana. Japońska agencja powołała specjalną grupę roboczą, której przewodniczy prezes JAXA, dr Hiroshi Yamakawa. Wszelkie informacje mają być przekazywane na bieżąco.

Satelita Michibiki i rakieta H3

Michibiki-5 to satelita o masie około 4,8 tony, który miał operować na orbicie geostacjonarnej. Jednostka była przeznaczona do wzbogacenia konstelacji nawigacyjnej QZS (Quasi-Zenith Satellite System), rozwijanej jako rozwiązanie przede wszystkim dopełniające możliwości amerykańskiego systemu GPS w rejonie wysp japońskich.

Pierwszy satelita QZSS wyniesiony w przestrzeń kosmiczną - Michibiki-1, został wystrzelony 11 września 2010 roku z pomocą rakiety H-2A. W przestrzeni kosmicznej działa obecnie 5 jednostek z tej serii.

Dwustopniowa rakieta H3 ma 57-63 m długości w zależności od rozmiaru owiewki. Podobnie jest w przypadku masy startowej, która zależy od liczby wykorzystanych silników pomocniczych na paliwo stałe (0, 2 lub 4). W pierwszym segmencie znajdują się dwa lub trzy silniki LE-9. Drugi stopień jest napędzany jednostką LE-5B. Wykorzystywany materiał pędny w rakiecie H3 to mieszanka ciekłego wodoru i ciekłego tlenu. Konstrukcja pozwala wynieść na orbitę GTO do 6,5 t ładunku użytecznego oraz 4 t na orbitę SSO.