Pierwsza rakieta stworzona przy pomocy drukarki 3D gotowa do debiutu

W środę, 22 lutego br., amerykańskie przedsiębiorstwo Relativity Space ogłosiło, że start innowacyjnego systemu nośnego Terran 1 odbędzie się 8 marca 2023 r. z kompleksu startowego 16. w bazie Sił Kosmicznych USA na Przylądku Canaveral na Florydzie. Firma po serii testów zarówno pierwszego, jak i drugiego stopnia uzyskała licencję na start od Federalnej Administracji Lotnictwa (FAA), która zezwoliła również na przeprowadzenie testu statycznego rakiety nośnej. Relativity Space zrezygnowało jednak z tej możliwości.

Terran 1 to innowacyjny system nośny, który znacząco wyróżnia się na tle innych, używanych rakiet, ponieważ wiele z części wykorzystanych do jego budowy zostało skonstruowanych przy pomocy drukarki 3D. Marcowy lot nosi nazwę "Good Luck, Have Fun" i zgodnie z planami amerykańskiego przedsiębiorstwa będzie testową misją, podczas której na pokładzie rakiety nie będzie żadnego ładunku użytecznego. Niemniej jednak warto wspomnieć, że według zapewnień producenta, Terran 1 jest zdolna do umieszczania materiałów do 1,25 t na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO).

Firma zrezygnowała z testu statycznego przed lotem debiutanckim, gdyż jak powiedział w ostatnim wywiadzie ze SpaceNews rzecznik Relativity Space, cała kampania testowa "znacznie zmniejszyła ryzyko niepowodzenia" i dała firmie pewność, że będzie mogła przystąpić do startu bez kolejnego odpalenia silników pierwszego stopnia. Według rzecznika, przedsiębiorstwo stanęło przed wyborem kolejnych testów, które zwiększyłyby zużycie systemu nośnego lub przeprowadzeniu lotu od razu. Decyzja padła na drugie rozwiązanie.

Terran 1 to rakieta zaprojektowana z myślą o wynoszeniu małych satelitów o masie do 1,25 t na LEO oraz do 900 kg na orbitę synchroniczną ze Słońcem. W dolnym stopniu systemu nośnego znajduje się 9 silników Aeon 1, które jak wszystkie z silników z serii Aeon, są skonstruowane przy pomocy drukarki 3D i napędzane mieszanką ciekłego tlenu i gazu ziemnego. W górnym stopniu rakiety znajduje się natomiast pojedynczy silnik Aeon Vac. Według informacji podanych przez producenta, wykorzystywany materiał pędny jest nie tylko najlepszy do zasilania silników rakietowych, ale również najłatwiej jest go wyprodukować, np. na Marsie.

Ostatnia cecha jest niezwykle ważna dla Relativity Space, ponieważ obecnie trwają prace nad rozwojem większej rakiety Terran R, która według założeń będzie systemem wielokrotnego użytku oraz umożliwi wysyłanie komercyjnego ładunku na powierzchnię Czerwonej Planety. Terran R zasili 7 silników Aeon R w dolnym stopniu rakiety, natomiast w górnym stopniu znajdzie się jeden Aeon Vac. Start tego systemu nośnego został zaplanowany na 2024 r. z Przylądka Canaveral.

Zamysł amerykańskiego przedsiębiorstwa polega na wykorzystaniu technologii druku 3D, która powinna zmniejszyć zależność od łańcuchów dostaw, skrócić czas realizacji oraz ograniczyć koszty produkcji. Jeśli marcowy lot testowy Terran 1 powiedzie się, a rozwój Terran R będzie kontynuowany, Relativity Space może stać się poważnym konkurentem na globalnym rynku kosmicznym.