Rosja na finiszu prac nad nową rakietą

Informację o przetransportowaniu stopni rakiety rosyjskie media przekazały w środę, 12 listopada 2025 roku. „Rakieta nośna Sojuz-5 dotarła na kosmodrom Bajkonur. Stopnie rakiety zostały dostarczone do ośrodka montażowo-testowego, gdzie rozpoczną się przygotowania do zbliżającego się startu.” - poinformował Roskosmos w oświadczeniu cytowanym przez TASS.

W komunikacie brakuje dokładnej daty startu Sojuza-5. Wiele zależy od postępów prac w kazachskim kosmodromie Bajkonur, w tym integracji i testów. Obecnie rosyjska agencja kosmiczna planuje przeprowadzenie debiutu jeszcze w grudniu 2025 roku. Niewykluczone, że start zostanie przełożony na początek przyszłego roku. Osiągnięcie pełnej gotowości operacyjnej wskazano na 2028 rok.

Test silników zaliczony

Przypomnijmy, że w październiku Rosjanie przeprowadzili test statyczny dolnego stopnia nowej rakiety nośnej. Silnik RD-171MV, zasilany materiałem pędnym RP-1 i ciekłym tlenem, pozostał uruchomiony przez 160 sekund, a jego pracę określono jako poprawną. Jednostka jest rozwinięciem silnika RD-171, który był wykorzystywany w nieoperacyjnej już rakiecie Zenit (w tym przypadku wiele systemów było produkowanych na Ukrainie).

Dwustopniowa rakieta będzie miała około 65 metrów długości oraz 4,1 metrów średnicy. Z dostępnych informacji wynika, że Sojuz-5 będzie w stanie wynieść na niską orbitę okołoziemską 17 ton ładunku. System mógłby zastąpić obecnie wykorzystywane rakiety z tej serii, które posiadają znacznie niższy udźwig na niską orbitę okołoziemską (około 7-8 ton w przypadku Sojuza-2.1).

Roskosmos twierdzi, że rakieta jest rozwijana w celu wynoszenia bezzałogowych, a w przyszłości załogowych statków kosmicznych. „(…) wyróżnia się wysokim poziomem bezpieczeństwa środowiskowego dzięki zastosowaniu ekologicznych komponentów paliwowych.” - przekazała rosyjska agencja prasowa TASS.

Wzmianka o paliwie rakietowym jest nawiązaniem do planu odejścia Rosjan od rakiety Proton-M, której silniki były zasilane paliwem hipergolowym (pochodna hydrazyny i tlenek azotu), które charakteryzuje się wysoką toksycznością i zapłonem po wymieszaniu składników, bez konieczności stosowania dodatkowych środków. Warto podkreślić, że w porównaniu do reszty systemów z rosyjskiej floty (Sojuz-2) zastosowanie RP-1 i ciekłego tlenu nie jest czymś bezprecedensowym. Ten sam materiał pędny jest również wykorzystywany w rakietach zachodnich, np. Falcon 9.