Więcej mocy dla europejskich rakiet. Udany test silnika
Autor. ESA/CNES
W europejskim centrum kosmicznym w Gujanie Francuskiej przeprowadzono testowe odpalenie silnika na paliwo stałe P160C, który zostanie wykorzystany w zmodernizowanych wersjach rakiet Ariane 6 oraz z serii Vega.
Test został przeprowadzony 24 kwietnia 2025 r. na specjalnej platformie obsługiwanej przez francuską agencję kosmiczną CNES i zakończył się pełnym sukcesem. Projekt jest współfinansowany przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA), a za jego rozwój odpowiadają firmy ze Starego Kontynentu, m. in. włoskie Avio, francuskie Arianespace oraz spółka joint venture Europropulsion.
Europejskie rakiety z nowym silnikiem
Udana próba to ważny moment w procesie modernizacji niektórych rakiet nośnych ze Starego Kontynentu. Silnik bazuje na wersji P120C, która jest wykorzystywana jako booster boczny w systemie Ariane 6 od Arianespace oraz jako dolny segment rakiety Vega C od włoskiego Avio. P160C natomiast będzie częścią Ariane 6 Block 2 oraz Vega C+ i Vega E.
Autor. ESA
Silniki P120C i P160C nie różnią się diametralnie. Ten drugi został wydłużony o 1 m, umożliwiając tym samym przenoszenie większej ilości paliwa o około 14 ton. W komunikacie prasowym zaznaczono, że zmiany wpłyną na konkurencyjność systemów nośnych Ariane 6 oraz Vega C.
Niestety w przypadku Vega C trudno powiedzieć o zwiększeniu konkurencyjności, gdy dolne segmenty rakiety wciąż są napędzane silnikiem na paliwo stałe, a koszt pozostaje wysoki - około 45 mln EUR, według informacji podanych przez CEO Avio w 2023 r. Udźwig na niską orbitę okołoziemską to zaledwie 2-3 tony.
Konkurencja rośnie
Konkurencja ze Stanów Zjednoczonych ma dużą przewagę, ale i w Europie rozwijają się start-upy, których rozwiązania rakietowe mogą w niedługim czasie wyprzedzić włoskiego producenta. Doskonałym przykładem jest francuska MaiaSpace, która pracuje nad rakietą nośną wielokrotnego użytku. W projekt zaangażowany jest również polski Instytut Lotnictwa - Sieć Badawcza Łukasiewicz, który dostarczy silniki do górnego członu o nazwie Colibri (kick‑stage).
Jednostki o ciągu 420 N każda wykorzystują ekologiczne materiały pędny, m. in. wysoko stężony nadtlenek wodoru (98%). To innowacyjne podejście wpisujące się w nowy trend. Dotychczas bowiem w silnikach o takim przeznaczeniu wykorzystywano hipergoliczne materiały pędne: hydrazynę i jej pochodne oraz tlenki azotu, które są silnie toksyczne.