Amazon z kolejnymi satelitami na orbicie

Start został przeprowadzony w czwartek, 25 września 2025 roku, z bazy amerykańskich sił kosmicznych na Przylądku Canaveral na Florydzie. Rakieta Atlas V od firmy United Launch Alliance (spółka joint venture między Boeingiem a Lockheed Martin) wyniosła 27 nowych satelitów na niską orbitę okołoziemską, około 450 kilometrów nad Ziemią. Lot o oznaczeniu KA-03 był piątą misją z właściwymi jednostkami. W 2023 roku na orbitę trafiły bowiem demonstratory technologii.

Projekt Kuiper ma na celu zapewnienie szybkiego, satelitarnego łącza szerokopasmowego o małych opóźnieniach szerokiemu gronu odbiorców na całym świecie. Amazon musi wdrożyć co najmniej połowę planowanej konstelacji do lipca 2026 roku zgodnie z zasadami wdrażania związanymi z licencją Federalnej Komisji Łączności (FCC). Te same przepisy wymuszają na spółce, aby reszta satelitów trafiła na orbitę do lipca 2029 r. Cała konstelacja ma liczyć 3236 jednostek.

Amazon nie ma zatem dużo czasu - dotychczas na orbicie znalazło się 129 jednostek oraz 2 prototypy. W przyspieszeniu budowy sieci kluczowe jest poleganie również na innych operatorach rakiet nośnych. Oprócz United Launch Alliance (również rakieta Vulcan Centaur) zakontraktowane są SpaceX z rakietą Falcon 9, Blue Origin z rakietą New Glenn oraz Arianespace z rakietą Ariane 6.

Amazon konkurencją dla SpaceX?

Projekt Kuiper jest często określany jako konkurencja dla sieci Starlink od firmy SpaceX. W najbliższych latach Amazon nie będzie w stanie dogonić Starlinka, ale też nie ma takich ambicji. Starlink może dominować pod względem skali i tempa, ale Kuiper ma szansę znaleźć swoją niszę, w której będzie realnie konkurował.

Rakieta Atlas V poleciała w konfiguracji 551, której pierwsza liczba oznacza owiewkę o średnicy 5,4 m, 5 silników pomocniczych na paliwo stałe oraz górny segment Centaur, w którym znajduje się pojedynczy silnik RL10C na materiał pędny ciekły wodór oraz ciekły tlen. System nośny ma oczywiście także dolny segment z dwukomorową jednostką RD-180 produkcji rosyjskiej na materiał pędny RP-1 oraz ciekły tlen. Warto dodać, że odcięcie się od rosyjskich silników rakietowych jest jednym z priorytetów Laboratorium Badawczego Sił Powietrznych USA.