Nowe satelity chińskiego zwiadu. "Zdolności wykrywania okrętów i stanowisk uzbrojenia"

Opisywany chiński start nastąpił 18 czerwca o godzinie 14:30 czasu lokalnego (w Polsce była 8:30 rano) ze stanowiska LC-3 przynależnego do Centrum Startowego Satelitów w Xichang w prowincji Syczuan w południowych Chinach. Rakietą nośną był dwustopniowy system Chang Zheng 2C/E (czyli Długi Marsz 2C/E) o maksymalnym udźwigu 3,85 tony na niską orbitę okołoziemską. Start, jak i dalszy przebieg misji, według informacji podanych przez chińskie państwowe technologiczne przedsiębiorstwo China Aerospace Science and Technology Corporation (CASC), przebiegł bezproblemowo - doprowadzając do rozmieszczenia trzech głównych składników ładunku na niskiej orbicie okołoziemskiej, prawdopodobnie o nachyleniu 35.0° i wysokości około 610 kilometrów nad Ziemią.

Omawiana misja nosiła oznaczenie Yaogan-30 09, przy czym ostatnia liczba określa kolejną iterację kojarzoną z wojskową konstelacją Chuangxin-5 (CX-5), obejmującą po ostatnim starcie potencjalnie 27 satelitów. Według tych doniesień, pierwsza misja w ramach CX-5 miała miejsce pod koniec września 2017 roku.

Według oficjalnych państwowych informacji, satelity Yaogan służą do obserwacji Ziemi, skupiając się na monitorowaniu statków i kutrów rybackich, niemniej ze względu na zaawansowaną aparaturę, zarówno w satelitach z optoelektroniką, SAR, jak i aparaturą SIGINT, system rozpatrywany jest głównie jako rozwiązanie o zastosowaniu militarnym - zwiadu wojskowego i wykrywania emisji elektromagnetycznych okrętów wojennych w otoczeniu chińskich wód terytorialnych. Niewykluczone jest też, że satelity konstelacji Chuangxin-5 oferują adekwatne zdolności rozpoznania elektromagnetycznego względem jednostek lądowych, chociażby na spornym pograniczu chińsko-indyjskim.

Z wiadomych względów brakuje tutaj potwierdzenia ze źródeł oficjalnych, aczkolwiek chińskie zapotrzebowanie na dane wywiadu satelitarnego w rejonie pobliskich akwenów pozostaje wysokie, zwłaszcza w sytuacji wzrostu napięć na linii z Tajwanem, Japonią czy w końcu ze Stanami Zjednoczonymi. Niezależnie jednak od tego, łączenie przeznaczenia nowych chińskich satelitów z zastosowaniami ściśle wojskowymi ma w dalszym ciągu charakter spekulatywny.

Wraz z trzema satelitami Yaogan w pod owiewką użytej rakiety nośnej znalazło się miejsce na mikrosatelitę Tianqi-14 produkcji Szanghajskiego Instytutu Inżynierii Systemów Kosmicznych, wchodzącego w skład chińskiego państwowego przedsiębiorstwa CASC, które nadzorowało przebieg misji. Jego zadaniem jest z założenia transmisja danych na potrzeby budowy komercyjnej chińskiej usługi Internet of Things, nadzorowanej przez spółkę Guodian Gaoke Technology. Zgodnie z ustalonym harmonogramem, już w 2022 roku sieć osiągnie poziom operacyjny, dostarczając połączenie internetowe chińskim obywatelom na terenach wykluczonych telekomunikacyjnie, czyli tam, gdzie budowa tradycyjnej infrastruktury byłaby niemożliwa lub wielce utrudniona.