Rakieta Delta IV Heavy wyniosła tajnego satelitę USA

W czwartek, 22 czerwca br. o godzinie 11:18 czasu polskiego z kompleksu startowego nr 37 z bazy Sił Kosmicznych na Przylądku Canaveral na Florydzie rakieta nośna Delta IV Heavy wyniosła w przestrzeń kosmiczną satelitę szpiegowskiego dla National Reconnaissance Office NRO (jedna z agencji Departamentu Obrony, odpowiedzialna za nadzór nad rządowymi konstelacjami satelitów obserwacji Ziemi, nadzoru i rozpoznania) w ramach misji NROL-68. Warto zauważyć, że pierwotnie lot miał odbyć się dzień wcześniej (21 czerwca br.) natomiast inżynierowie firmy United Launch Alliance musieli przełożyć misję z uwagi na usterkę zaworu pneumatycznego systemu naziemnego.

Tajemniczy charakter misji uniemożliwia nam poznanie jakichkolwiek szczegółów misji natomiast zagraniczne portale branżowe informują, że analizując poprzednie misje, typ rakiety nośnej oraz miejsce startowe można przedstawić kilka wniosków. Jak podaje portal Nasaspaceflight.com, kompleks startowy w bazie Sił Kosmicznych na Przylądku Canaveral jest wykorzystywany głównie do startów na orbity o niskiej i średniej inklinacji. Ponadto system nośny użyty w omawianej misji jest jednym z najpotężniejszych, które obsługują misje NRO. Sugeruje to zatem transport ładunku o dużej masie. Zaznaczmy jednak, że są to jedynie spekulacje.

Jeśli chodzi o specyfikację techniczną rakiety, Delta IV Heavy to dwustopniowy system o łącznej długości ponad 70 m. Pierwszy stopień systemu składa się z trzech niemal identycznych, spiętych ze sobą boosterów, a każdy z nich jest napędzany przez silnik RS-68A opracowany przez Aerojet Rocketdyne. Jednostki te są napędzane kriogeniczną mieszanką ciekłego wodoru oraz ciekłego tlenu, natomiast posiadają cechę charakterystyczną, tzn. ich zapłon pojawia się jeszcze przed momentem startu, co ma na celu spalenie nadmiaru wodoru. Boczne boostery w trakcie lotu odłączają się od konstrukcji, a jakiś czas później następuje rozdzielenie stopni rakiety.

Drugi stopień o nazwie Delta Cryogenic Second Stage (DCSS) napędzany jest pojedynczym, specjalnie przystosowanym silnikiem RL-10C-2-1, który jest napędzany tą samą mieszanką, co jednostki w pierwszym stopniu rakiety nośnej. Według informacji podanych przez producenta, system jest w stanie zabrać na orbitę geostacjonarną (GEO) około 6,5 t ładunku, natomiast na niską orbitę okołoziemską (LEO) niecałe 30 t.

Warto zauważyć, że omawiany lot był pierwszą misją firmy United Launch Alliance w tym roku, natomiast 15 dla Delta IV Heavy. Niestety eksploatacja rakiety powoli dobiega końca, ponieważ NROL-68 był przedostatnim startem dla tego systemu. Firma pracuje nad nowym pojazdem o nazwie Vulcan Centaur, natomiast jest on obecnie w fazie testów i doskonalenia. W ostatnim czasie informowaliśmy, że United Launch Alliance otrzymało kontrakty na kolejne misje dla NRO, czyli NROL-64 i NROL-83, w których wykorzystany zostanie właśnie Vulcan.