Udany start polskiej rakiety Perun

Jak poinformował PAP przedstawiciel SpaceForest Marcin Sarnowski, lot odbył się zgodnie z planem. Godzinę startu podano na około 40 minut przed odliczaniem, zgodnie ze wcześniejszymi zapowiedziami firmy. Przelot można było zaobserwować z plaży. „Podczas lotu udało nam się przetestować wiele systemów i eksperymentów. Wszelkie szczegóły poznamy wkrótce.” – powiedział Sarnowski.

Wśród ładunków badawczych, które poleciały w kosmos, były m.in. „ThOR Project”, który bada wpływ wibracji, przyspieszenia i mikrograwitacji na algi, drożdże i larwy muszki owocowej, w tym przy użyciu technologii Organ-on-Chip; projekt „RESQ” – badający stabilność siły zacisku opaski uciskowej w zmiennych warunkach suborbitalnego lotu; a także elektronika klasy kosmicznej od SpaceForest, w celu potwierdzenia wytrzymałości i niezawodności komponentów elektronicznych i materiałów konstrukcyjnych w warunkach lotu suborbitalnego.

Oprócz ładunków naukowych na pokładzie znalazły się także projekty komercyjne partnerów gdyńskiej firmy.

W ramach przygotowań do startu naukowcy i inżynierowie przeprowadzili montaż i testy systemów rakiety, a także kwalifikację oraz integrację ładunków badawczych i komercyjnych z przestrzenią ładunkową. Równolegle zajmowano się organizacją i logistyką miejsca startu, a także wdrożeniem procedur bezpieczeństwa lotu i odzysku ładunków.

Warto przypomnieć, że w poprzednich latach rakieta opracowana przez gdyńską firmę SpaceForest odbyła dwa już loty z Centralnego Poligonu Sił Powietrznych w Ustce. Należy zauważyć, że firma SpaceForest związana jest kontraktem „Boost!” z Europejską Agencją Kosmiczną na cztery loty suborbitalne do końca 2026 roku.

Perun to polska rakieta suborbitalna wielokrotnego użytku, przeznaczona do badań naukowych, eksperymentów i walidacji technologii w warunkach mikrograwitacji i lotów kosmicznych. Ma 11,5 metra długości, średnicę 45 cm i jest napędzana hybrydowym silnikiem SF-1000, wykorzystującym podtlenek azotu jako utleniacz i parafinę jako paliwo stałe. Jej celem nominalnym jest wynoszenie ładunku o masie do 50 kg na wysokość do 150 km, zapewniając 5 minut eksperymentów w realnych warunkach kosmicznych i mikrograwitacji.