Systemy Nośne
Korea Płd: rakieta Nuri umieściła w kosmosie nowe satelity

W czwartek (25 maja br.) południowokoreańska rakieta KSLV-2, lub inaczej nazywana Nuri, wyniosła na docelową orbitę osiem ładunków użytecznych, wśród których najważniejszym był satelita z radarem z syntetyczną aperturą (SAR) o nazwie NEXTSat-2. Warto podkreślić, że była to pierwsza misja Koreańskiego Instytutu Badań Kosmicznych (KARI) w 2023 r. oraz trzeci lot orbitalny omawianego systemu nośnego w historii jej użytkowania.
W czwartek, 25 maja br. o godzinie 11:24 czasu polskiego południowokoreańska rakieta KSLV-2, lub inaczej nazywana Nuri wystartowała z Centrum Kosmicznego Naro, wynosząc na orbitę synchroniczną ze Słońcem osiem ładunków użytecznych w postaci różnego rodzaju satelitów. Najważniejszym urządzeniem w misji był satelita z radarem z syntetyczną aperturą (SAR) o nazwie NEXTSat-2, opracowany przez Centrum Badań Technologii. Pozostałymi jednostkami wyniesionymi przez wspomniany system nośny były satelity typu CubeSat. Czwartkowa misja była pierwszą przeprowadzoną przez Koreański Instytut Badań Kosmicznych (KARI) w 2023 r. Dla Nuri był to z kolei trzeci lot orbitalny w historii.
South Korea’s Nuri rocket has successfully launched the NEXTSat-2 microsatellite and 4 CubeSats to a Sun-Synchronous orbit. 🚀 pic.twitter.com/yoAtDNzYMP
— Primal Space (@thePrimalSpace) May 25, 2023
Misja miała na celu wyniesienie satelitów, wśród których głównym ładunkiem użytecznym był wspomniany satelita NEXTSat-2 (o masie 180 kg) demonstrujący technologię SAR i działający w paśmie X. Urządzenie zostało opracowane przez KAIST (Korea Advanced Institute of Science and Technology), a jego zadaniem, oprócz generowania obrazów Ziemi, jest również obserwacja i badanie promieniowania kosmicznego pochodzącego zarówno ze Słońca, jak i spoza Układu Słonecznego. Zgodnie z informacjami podanymi przez KARI, operacyjność satelity szacowana jest na dwa lata, a wyniki zademonstrowania użytej technologii mają być wykorzystane w kolejnych krajowych misjach.
Poza wyżej wymienionym ładunkiem użytecznym, rakieta Nuri zabrała na swoim pokładzie siedem małych CubeSatów (6U), z których cztery zaliczają się do misji SNIPE (Small scale magnetospheric and Ionospheric Plasma Experiment). Oznakowane są literami od A do D, a ich całkowita masa wynosi 40 kg. Projekt naukowy ma na celu zbadanie plazmy występującej w jonosferze i magnetosferze Ziemi. Warto dodać, że pierwotnie satelity SNIPE miały lecieć na jednej z rosyjskich rakiet nośnych, natomiast plany zostały zmienione w wyniku agresji na Ukrainę. Pozostałe trzy CubeSaty, które wzięły udział w czwartkowym locie Nuri będą wykonywały różnego rodzaju prace badawcze, w tym również pomiary promieniowania kosmicznego oraz demonstrację technologii przeznaczonej do usuwania śmieci kosmicznych.

Autor. KASI
Jeśli chodzi natomiast o sam system nośny, Nuri to rakieta zdolna do wynoszenia ładunku użytecznego o masie 1,5 t na niską orbitę okołoziemską (LEO) o wysokości 600-800 km oraz ładunku o masie 2,6 t na LEO o wysokości 300 km. Zgodnie z informacjami podanymi przez Koreański Instytut Badań Kosmicznych, rakieta ma 47,2 m wysokości oraz 3,5 m średnicy, natomiast całkowita waga systemu wynosi 200 t. Prace nad Nuri prowadzone są od ponad dekady. Od 2010 roku wydano na nie 1,8 mld USD. Nuri jest pierwszą rakietą w pełni opracowaną i zbudowaną w Republice Korei (w przeciwieństwie do poprzedniej konstrukcji - Naro, której pierwszy stopień oparto o rosyjskie komponenty).
Inżynierowie Korei Południowej pracują obecnie nad nowym systemem nośnym, który miałby zastąpić obecnie eksploatowaną Nuri. Według informacji podanych przez portal Spacenews.com, nowy system będzie nosił nazwę KSLV-3 i ma być zdolny do wynoszenia 10 t ładunku na niską orbitę okołoziemską (LEO), 7 t na orbitę synchroniczną ze Słońcem, blisko 4 t na geostacjonarną orbitę transferową oraz niecałe 2 t na księżycową orbitę transferową. Za opracowanie systemu nośnego będzie odpowiedzialny KARI we współpracy z prywatnym podmiotem, który ma zostać wybrany do września br. Budżet Korei Południowej przeznaczył na ten projekt kwotę w wysokości 113,6 mln USD.