Systemy Nośne
Ostatni lot rosyjsko-ukraińskiej wersji rakiety Antares
W nocy z 1 na 2 sierpnia br. byliśmy świadkami ostatniego lotu systemu nośnego Antares w wersji zawierającej rosyjskie oraz ukraińskie części. Misja o oznaczeniu „CRS NG-19” dotyczyła dostarczenia na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) zaopatrzenia o łącznej masie prawie 4 t. W nadchodzącym roku rakieta zostanie zastąpiona nowszą, w pełni amerykańską wersją.
Wraz z początkiem obecnego miesiąca firma Northrop Grumman przeprowadziła start misji NG-19, która dotyczyła wyniesienia w kierunku Międzynarodowej Stacji Kosmicznej bezzałogowego statku kosmicznego Cygnus. Zawierał on niezbędne zaopatrzenie dla załogi znajdującej się na pokładzie ISS, w tym prowiant oraz eksperymenty naukowe. Wydarzenie było wyjątkowe z uwagi na fakt, iż był to ostatni w historii lot rakiety Antares w wariancie 230+, który opiera się na rosyjskich oraz ukraińskich komponentach.
Liftoff! @NorthropGrumman’s Antares rocket lights up the night sky over @NASA_Wallops. The #CRS19 S.S. Laurel Clark, named after the late astronaut, will deliver science, supplies, and snacks to the @Space_Station. pic.twitter.com/8XK9ZnsIVV
— NASA (@NASA) August 2, 2023
Przypomnijmy, że pierwszy stopień systemu był produkowany przez Ukraińskie Państwowe Biuro Konstrukcyjne Jużnoje i zakłady budowy maszyn Jużmasz, a dodatkowo był on napędzany rosyjskimi silnikami RD-181, co skutkowało uzależnieniem prac rozwojowych od wschodnich dostawców. W związku z działaniami wojennymi prowadzonymi przez Federację Rosyjską na terenach Ukrainy na Rosję zostały nałożone liczne zachodnie sankcje, w tym także dotyczące sektora kosmicznego. Rosja w odpowiedzi wstrzymała sprzedaż silników rakietowych amerykańskim firmom. W związku z tym pojawiła się potrzeba pełnej amerykanizacji systemów nośnych.
Czytaj też
Wracając do samej misji, rakieta pomyślnie wystartowała o godz. 02:30 czasu polskiego z kosmodromu Wallops (należącym do NASA) znajdującym się w amerykańskim stanie Virginia. Po ok. 8 min lotu od drugiego stopnia rakiety Antares oddzielił się statek kosmiczny Cygnus, który zawierał dokładnie 3,7 t zaopatrzenia dla obecnej załogi ISS. Eksperymenty naukowe do przeprowadzenia na międzynarodowej stacji dotyczą m.in. badań nad łatwopalnością w przestrzeni kosmicznej, jak również badań biologicznych skoncentrowanych na zdrowiu ludzkim. Będą one badać techniki regeneracji układu sercowo-naczyniowego, zaburzeń neurologicznych i genetycznych oraz chorób zwyrodnieniowych siatkówki.
Pełna lista eksperymentów, które dotrą za kilka dni na ISS znajduje się na stronie NASA . Harmonogram misji przewiduje, że zadokuje on do orbitującej placówki 4 sierpnia br. i jak zawsze będzie można oglądać tenże proces na mediach społecznościowych NASA. Warto zaznaczyć, że jest to już 19. misja statku Cygnus i zarazem 16. lot w kierunku ISS. W ramach misji CRS NG-19 przyznano mu nazwę SS Laurel Clark, na cześć poległej astronautki promu kosmicznego Columbia w 2003 r.
Czytaj też
Opisywany start był ostatnim lotem rakiety Antares 230+, natomiast nie jest to koniec użytkowania systemów nośnych firmy Northrop Grumman. W odpowiedzi na brak możliwości dalszego rozwoju rakiety opierającej się na rosyjskich oraz ukraińskich elementach, poinformowano, że Northrop Grumman zawarł umowę z firmą Firefly Aerospace, na podstawie której nowy wariant - Antares 330 będzie posiadać zbudowany przez Firefly pierwszy stopień, zasilany siedmioma silnikami Miranda, zbudowanymi przez firmę Firefly i napędzanymi mieszanką nafty lotniczej (RP-1 kerozyna) oraz ciekłego tlenu (LOX). Ich moc ma zapewnić wyniesienie na orbitę ładunków o wadze do 10,5 t i dostarczenie dzięki temu o 5 t więcej towaru na ISS niż jest to obecnie możliwe. Jej debiut planowany jest obecnie na okres letni 2025 r.
Dodatkowo, Northrop Grumman dogadał się z firmą SpaceX w sprawie wykonania kilku następnych misji statków towarowych Cygnus, które dzieki temu polecą na pokładzie rakiety Falcon 9. Dwudziesta misja zaopatrzeniowa Grummana (NG-20) zaplanowana jest na listopad bieżącego roku.
bezreklam
ZSRR inwestwalo w przemysl na terenie Ukrainy - stad byl on na wysokim pozimie po rozpadzie Zwiazku Radzickigo.